Кутерьма - Виктор Третьяков

Как по тёмным коридорам

Всё ищу дорогу к Богу,

Но не хочется мне — хором,

И не ходится мне в ногу.

Вот и вышло, что мне вышло Одиночкой к Богу вором,

Только сзади где-то слышно, Вслед картавит чёрный ворон.

Вот такая кутерьма, брат,

Ой, чревато задарма брать,

Ведь у самых, у Его врат,

Не получится уже врать!

Я по шарику с гитарой,

Вот и всё, чем смог разжиться.

На планете этой старой

Всё никак мне не прижиться.

Я без дома и без дачи,

И не муж, и не любовник.

Отоварили без сдачи: Разменяли сороковник.

Вот такая кутерьма, брат,

Ой, чревато задарма брать,

Ведь у самых, у Его врат,

Не получится уже врать!

Да хоть куда-нибудь свернуть бы, Всё по кругу, хоть ты тресни.

Бог придумывает Судьбы,

Я придумываю песни.

Песни разные, а всё же,

Чем печальнее, тем ближе.

Слёзы катятся по роже,

Не звони мне, я… в Париже…

Вот такая кутерьма, брат,

Ой, чревато задарма брать,

Ведь у самых, у Его врат,

Не получится уже врать…

Ох, не получится уже врать…

Да, не получится уже врать!

Zoals langs donkere gangen

Ik ben nog steeds op zoek naar de weg naar God,

Maar ik wil niet - in koor,

En het past niet bij mij.

Zo bleek dat het voor mij Alone to God een dief bleek te zijn,

Alleen achter kun je ergens horen, de braam van een zwarte raaf volgen.

Dit is zo'n puinhoop, broer,

Oh, het is beladen om voor niets te nemen,

Inderdaad, helemaal, aan Zijn poorten,

Je zult niet meer kunnen liegen!

Ik bal met een gitaar,

Dat is alles wat ik te pakken kon krijgen.

Op deze oude planeet

Ik kan er met geen mogelijkheid aan wennen.

Ik ben zonder huis en zonder zomerverblijf,

En geen echtgenoot, en geen minnaar.

Ze kochten het zonder wisselgeld: ze ruilden er veertig.

Dit is zo'n puinhoop, broer,

Oh, het is beladen om voor niets te nemen,

Inderdaad, helemaal, aan Zijn poorten,

Je zult niet meer kunnen liegen!

Ja, draai tenminste ergens om, Alles is in een cirkel, zelfs als je kraakt.

God bedenkt het lot

Ik bedenk liedjes.

De nummers zijn anders, maar toch,

Hoe triester, hoe dichterbij.

Tranen rollen over het gezicht,

Bel me niet, ik ben... in Parijs...

Dit is zo'n puinhoop, broer,

Oh, het is beladen om voor niets te nemen,

Inderdaad, helemaal, aan Zijn poorten,

Je kunt niet meer liegen...

Oh, het is niet mogelijk om al te liegen ...

Ja, je kunt niet meer liegen!