30, 000 Pounds of Bananas - Harry Chapin

It was just after dark when the truck started down

The hill that leads into Scranton Pennsylvania

Carrying thirty thousand pounds of bananas

Carrying thirty thousand pounds

Hit it big John

Of bananas

He was a young driver

Just out on his second job

And he was carrying the next day’s pasty fruits

For everyone in that coal scarred city

Where children play without despair

In backyard slag piles and folks manage to eat each day

About thirty thousand pounds of bananas

Yes, just about thirty thousand pounds

Scream it again, John

Of bananas

He passed a sign that he should have seen

Saying «Shift to low gear, a fifty dollar fine my friend.»

He was thinking perhaps about the warm breathed woman

Who was waiting at the journey’s end

He started down the two mile drop

The curving road that wound from the top of the hill

He was pushing on through the shortening miles

That ran down to the depot

Just a few more miles to go

Then he’d go home and have her ease his long, cramped day away

And the smell of thirty thousand pounds of bananas

Yes the smell of thirty thousand pounds of bananas

He was picking speed as the city spread its twinkling lights, below him

But he paid no heed as the shivering thoughts of the night’s

Delights went through him

His foot nudged the brakes to slow him down

But the pedal floored easy without a sound

He said, «Christ»

It was funny how he had named the only man

Who could save him now

He was trapped inside a dead-end hellslide

Riding on his fear hunched back

Was everyone of those yellow green

I’m telling you thirty thousand pounds of bananas

Yes, there were thirty thousand pounds of bananas

He barely made the sweeping curve

That led into the steepest grade

And he missed the thankful passing bus

At ninety miles an hour

And he said, «God, make it a dream»

As he rode his last tread down

He said, «God, make it a dream»

As he rode his last tread down

And he sideswiped nineteen neat parked cars

Clipped off thirteen telephone poles

Hit two houses, bruised eight trees

And Blue Crossed seven people

It was then he lost his head

Not to mention an arm or two before he stopped

And he slid for four hundred yards

Along the hill that leads into Scranton Pennsylvania

All those thirty thousand pounds of bananas

You know the man who told me about it on the bus

As it went up the hill out of Scranton, Pennsylvania

He shrugged his shoulders, he shook his head

And he said

And this is exactly what he said

«Boy that sure must’ve been something

Just imagine thirty thousand pounds of bananas»

Yes, there were thirty thousand pounds of mashed bananas

Of bananas, bananas, just bananas, thirty thousand pounds

Of bananas, not no driver now, just bananas

Het was net na donker toen de vrachtwagen begon te rijden

De heuvel die leidt naar Scranton Pennsylvania

Het dragen van dertigduizend pond bananen

Het dragen van dertigduizend pond

Sla je slag, John

van bananen

Hij was een jonge chauffeur

Net klaar met zijn tweede baan

En hij droeg de pasteuze vruchten van de volgende dag

Voor iedereen in die met kolen gehavende stad

Waar kinderen spelen zonder wanhoop

In slakkenbergen in de achtertuin en mensen slagen erin om elke dag te eten

Ongeveer dertigduizend pond bananen

Ja, zo'n dertigduizend pond

Schreeuw het nog eens, John

van bananen

Hij passeerde een bord dat hij had moeten zien

Zeggen "Overschakelen naar een lage versnelling, een boete van vijftig dollar, mijn vriend."

Hij dacht misschien aan de warmgeademde vrouw

Wie wachtte op het einde van de reis

Hij begon aan de afdaling van twee mijl

De bochtige weg die vanaf de top van de heuvel slingerde

Hij duwde door de kortere kilometers

Dat liep naar het depot

Nog een paar mijl te gaan

Dan zou hij naar huis gaan en haar zijn lange, verkrampte dag laten verlichten

En de geur van dertigduizend pond bananen

Ja, de geur van dertigduizend pond bananen

Hij maakte snelheid terwijl de stad zijn twinkelende lichtjes onder hem uitspreidde

Maar hij schonk er geen aandacht aan als de bevende gedachten van de nacht

Lekkernijen gingen door hem heen

Zijn voet duwde tegen de remmen om hem af te remmen

Maar het pedaal trapte gemakkelijk zonder geluid

Hij zei: "Christus"

Het was grappig hoe hij de enige man had genoemd

Wie kan hem nu redden?

Hij zat vast in een doodlopende hel

Rijdend op zijn achterovergebogen angst

Was iedereen van die geelgroene?

Ik zeg je dertigduizend pond bananen

Ja, er waren dertigduizend pond bananen

Hij maakte amper de scherpe bocht

Dat leidde naar de steilste graad

En hij miste de dankbare passerende bus

Met negentig mijl per uur

En hij zei: "God, maak er een droom van"

Terwijl hij zijn laatste trap afreed

Hij zei: "God, maak er een droom van"

Terwijl hij zijn laatste trap afreed

En hij veegde negentien keurig geparkeerde auto's opzij

Dertien telefoonpalen afgeknipt

Twee huizen geraakt, acht bomen gekneusd

En Blue Crossed zeven mensen

Toen verloor hij zijn hoofd

Om nog maar te zwijgen van een paar armen voordat hij stopte

En hij gleed vierhonderd meter lang

Langs de heuvel die naar Scranton Pennsylvania leidt

Al die dertigduizend pond bananen

Je kent de man die me erover vertelde in de bus?

Terwijl het de heuvel opging uit Scranton, Pennsylvania

Hij haalde zijn schouders op, hij schudde zijn hoofd

En hij zei

En dit is precies wat hij zei

"Jongen, dat moet zeker iets zijn geweest"

Stelt u zich eens dertigduizend pond bananen voor»

Ja, er waren dertigduizend pond geprakte bananen

Van bananen, bananen, gewoon bananen, dertigduizend pond

Van bananen, nu geen chauffeur, alleen bananen