Ах, как долго едем! - Новелла Матвеева

Ах, как долго, долго едем!

Как трудна в горах дорога!

Чуть видны вдали хребты туманной сьерры.

Ах, как тихо, тихо в мире!

Лишь порою из-под мула,

Прошумев, сорвется в бездну камень серый.

Тишина.

Лишь только песню

О любви поет погонщик,

Только песню о любви поет погонщик,

Да порой встряхнется мул,

И колокольчики на нем,

И колокольчики на нем забьются звонче.

Ну скорей, скорей, мой мул!

Я вижу, ты совсем заснул:

Ну поспешим — застанем дома дорогую!..

Ты напьешься из ручья,

А я мешок сорву с плеча

И потреплю тебя и в морду поцелую.

Ах, как долго, долго едем!

Как трудна в горах дорога!

Чуть видны вдали хребты туманной сьерры…

Ах, как тихо, тихо в мире!

Лишь порою из-под мула,

Прошумев, сорвется в бездну

Камень серый.

Oh, hoe lang, lang gaan we nog!

Hoe moeilijk is de weg in de bergen!

De richels van de mistige sierra zijn in de verte nauwelijks zichtbaar.

O, wat stil, stil in de wereld!

Alleen soms van onder de muilezel,

Na een geluid te hebben gemaakt, zal een grijze steen in de afgrond vallen.

Stilte.

Gewoon een liedje

De chauffeur zingt over liefde,

Alleen de chauffeur zingt een lied over liefde,

Ja, soms schudt de muilezel,

En bellen erop

En de klokken erop zullen luider rinkelen.

Nou, schiet op, schiet op, mijn muilezel!

Ik zie dat je helemaal in slaap bent gevallen:

Nou, laten we opschieten - we zullen onze schat thuis vinden! ..

Je zult uit de stroom drinken,

En ik scheur de tas van mijn schouder

En ik zal je slaan en je op het gezicht kussen.

Oh, hoe lang, lang gaan we nog!

Hoe moeilijk is de weg in de bergen!

De richels van de mistige sierra zijn nauwelijks zichtbaar in de verte ...

O, wat stil, stil in de wereld!

Alleen soms van onder de muilezel,

Na een geluid te hebben gemaakt, zal het in de afgrond vallen

De steen is grijs.