Роковая любовь - Григорий Лепс

Жизнь я рисовал с линейкою прямой,

Я разрубал узлы и не терял покой-ой.

Унизиться боясь, я женщин унижал,

И знал я, что так надо, и не переживал,

Но звери дикие мне в душу ворвались

И хлест утратил свой простой волшебный смысл.

Перед женщиной, вдруг, беззащитен я

И солнце вольное погасло для меня.

Как она опасна, как она нежна!

Кошачья грация и хищная душа!

И что-нибудь решить нет права у меня.

Быть или не быть, скажет мне она.

Припев

Медленно, медленно прорастает слово — «опасная», «роковая» —

Это последнее слово, словно прыжок с небоскреба в дождь.

Медленно, медленно вырастает эта волна моя роковая.

Девять-девятых валов.

Кто-то сказал:"Роковая любовь".

И что же делать мне теперь, что же делать мне теперь?

Я понял, что всю жизнь ходил я по воде, эй.

Не знаю, был ли прав я, обижая тех,

Но кошечка сполна мне отомстит за всех.

Как она открыта, как она смела!

Ласково убьет, быстрее, чем игла!

И я хочу погибнуть жизнь мне не мила!

Мой ли это выбор, скажет мне она!

Припев

Медленно, медленно прорастает слово — «опасная», «роковая» —

Это последнее слово, словно прыжок с небоскреба в дождь.

Медленно, медленно вырастает эта волна моя роковая.

Девять-девятых валов.

Кто-то сказал:"Роковая любовь".

Ik tekende het leven met een rechte lijn,

Ik hakte de knopen door en verloor mijn rust niet.

Uit angst om mezelf te vernederen, vernederde ik vrouwen,

En ik wist dat het nodig was, en maakte me geen zorgen,

Maar wilde dieren drongen mijn ziel binnen

En de zweep verloor zijn eenvoudige magische betekenis.

Voor een vrouw, plotseling, ben ik weerloos

En de vrije zon ging voor mij uit.

Hoe gevaarlijk is ze, hoe zachtaardig is ze!

Kat gratie en roofzuchtige ziel!

En ik heb niet het recht om iets te beslissen.

Zijn of niet zijn, zal ze me vertellen.

Refrein

Langzaam, langzaam, groeit het woord - "gevaarlijk", "fataal" -

Dit laatste woord is als springen van een wolkenkrabber in de regen.

Langzaam, langzaam, groeit deze fatale golf van mij.

Negen-negende schachten.

Iemand zei: "Fatale liefde."

En wat moet ik nu doen, wat moet ik nu doen?

Ik realiseerde me dat ik mijn hele leven op water liep, hé.

Ik weet niet of ik gelijk had in het beledigen van die

Maar de kat zal me volledig wreken voor iedereen.

Hoe open is ze, hoe moedig is ze!

Dood voorzichtig, sneller dan een naald!

En ik wil dood, het leven is niet lief voor mij!

Is dit mijn keuze, zal ze me vertellen!

Refrein

Langzaam, langzaam, groeit het woord - "gevaarlijk", "fataal" -

Dit laatste woord is als springen van een wolkenkrabber in de regen.

Langzaam, langzaam, groeit deze fatale golf van mij.

Negen-negende schachten.

Iemand zei: "Fatale liefde."