100 лет - 43ai

В данный момент меня волнует только одно

Что как-то широко ты открыл переднее окно машины

Стучит битло, рычит капот и в лобовое стекло

Врезаются мелкие капли, снизу шуршат протектором шины

Сделай по-громче мой друг

Покажи нам пределы колонок

Наша жизнь это гоночный круг

И никак по-другому

Раз-два, я передаю привет микрофону

Он самый верный психолог

Среди моих знакомых,

А Дейлам Карнеги пора бы на отдых!

Да у меня талант плести узоры

И выдумывать хохмы

Я — призрак ночного дозора

Под капюшоном кофты

Меня не волнуют толпы

Пробки

Очереди или заторы

Ведь только ночью

Город всасывает воздух через поры

И мне по-приколу светофоры и зебры дорожек

И мне по приколу этот ветерок по коже

Ты дырявишь кока-колу, стойкий запах бошек

Я вращал вокруг оси прибора мнения прохожих!

Приличную даму на вид в миг меняет шелест бумажек;

Я пишу стихи о любви, живя посреди многоэтажек

Вижусь с людьми, бываю в местах и даже больше

Мне кажется я с этим асфальтом срастаюсь кожей

И если я проснусь через 100 лет

Меня разбудит всё тот же тусклый фонарный свет

Всё те же блоки домов свитых из сотен бед

Op dit moment kan het me maar om één ding schelen

Dat je op de een of andere manier de voorruit van de auto wijd hebt geopend

De Beatle klopt, de motorkap gromt en tegen de voorruit

Kleine druppels vallen erin, het loopvlak van de band ritselt van onderen

Zet het op mijn vriend

Toon ons de limieten van de kolommen

Ons leven is een race-cirkel

En niets anders

Een-twee, ik zeg hallo tegen de microfoon

Hij is de meest trouwe psycholoog

Onder mijn vrienden

En het is tijd voor de Dales Carnegie om te rusten!

Ja, ik heb talent voor het weven van patronen

En grappen verzinnen

Ik ben de geest van de nachtwacht

Onder de kap van de trui

Ik geef niet om drukte

Verkeersopstoppingen

Wachtrijen of congestie

Omdat het alleen 's nachts is

De stad zuigt lucht door de poriën

En ik hou van verkeerslichten en zebrapaden

En voor mij, voor de lol, deze bries op de huid

Je maakt gaten in Coca-Cola, de aanhoudende geur van bosks

Ik heb de meningen van voorbijgangers om de as van het instrument gedraaid!

Een fatsoenlijke dame in uiterlijk verandert in een oogwenk door het geritsel van papieren;

Ik schrijf liefdesgedichten terwijl ik midden in hoogbouw woon

Ik zie mensen, ga naar plaatsen en zelfs meer

Het lijkt mij dat ik met mijn huid vergroeid ben met dit asfalt

En als ik over 100 jaar wakker word

Hetzelfde zwakke lamplicht zal me wakker maken

Allemaal dezelfde huizenblokken verwrongen door honderden problemen