Миг - 43ai

Мне нравится говорить с тобой о разных вещах

Не нравится спорить или молчать

Это почти что бой на мечах

Ведь ты можешь из свечи сделать очаг

Рассыпать словами в речах

Как тёплой шалью в плечах

Странно

Когда слово —

Словно

Холодная ванна

И в крови бурлит

Адреналин

На вид —

Это горный слалом

И кажется мало

Мне кажется твоё время настало!

Я залезаю за стены Вальгалы вандалом —

Ощущая себя Жаном Клодом Ван Дамом

Ведь это так нравится

Вам, дамам

Вам мало

Огня и напалма

Буквы слетаются в стаю

Прямо с листа

Используя стих как острую саблю

За собой идти не заставлю!

Но подам руку

Это не хокку, а хук

Хохот и стук

Хоррор испуг

Хлопоты слуг

Словно это бал в аду

Хоровод и круг

Можно ложками есть икру

И лапать подруг!

Моё сердце как огромная двуспальная кровать

Не смотря на то, что решетом

Как швейцарский сыр

Мне вряд ли удастся там поспать

Ведь я теряю сон

Да и какие мне бы снились сны

Сзади меня пустота

Спереди тоже пусто,

Но я дал слово никогда

Больше не думать о грустном

Пускай идут года

И я мечтал словить их в стих

Ведь наша жизнь как истребитель

Миг

Я встречал разных людей:

Хороших и добрых

Вредных и злых

Громких и модных

Скромных и простых

Болтаясь по миру, как поплавок

В самых разных местах

Как Гаутама пророк, покинувший стены дворца

Редко вижу мать и отца,

Но часто людей

У которых пусто в глазах

Зажечь пламя идей?

Но тухнет искра

А здесь бы автоген

И бензобак

В то время как

Внутри меня цветёт садами Эдем

И распускается мак

Сумасшедшие дни

Я высунул лицо из окна

Скорость под сто, впереди

На небе сияет луна

Рядами горят фонари

Их густо окутал туман

Жизнь это trip

Никогда не ври

Судьба не верит в обман

Гусиные перья

И неоновая лампа

И только неверие

Мешает открыть внутри твои таланты

По крайне мере

Пока будут биться куранты —

Пускай проблемы тлеют

Плотно закрученным блантом

Моё сердце как огромная двуспальная кровать

Не смотря на то, что решетом

Как швейцарский сыр

Увы, мне вряд ли удастся там поспать

Ведь я теряю сон

Да и какие мне бы снились сны

Сзади меня пустота

Спереди тоже пусто,

Но я дал слово никогда

Больше не думать о грустном

Пускай идут года

И я мечтал словить их в стих

Ведь наша жизнь как истребитель

Миг

Ik praat graag met je over verschillende dingen

Hou niet van ruzie of zwijgen

Het is bijna als een zwaardgevecht

Van een kaars kun je tenslotte een haard maken

Verspreid woorden in toespraken

Als een warme sjaal op de schouders

Vreemd

Wanneer het woord is

alsof

koud bad

En kookt in het bloed

Adrenaline

Door de blik -

Dit is bergslalom

En het lijkt een beetje

Ik denk dat je tijd is gekomen!

Ik klim achter de muren van Walhalla als een vandaal -

Voel je als Jean Claude Van Dam

Omdat ik het zo leuk vind

voor jullie dames

Je bent niet genoeg

Vuur en napalm

Brieven stromen samen

Rechtstreeks van het blad

Vers gebruiken als een scherp zwaard

Ik zal je niet dwingen mij te volgen!

Maar ik zal je een handje helpen

Dit is geen haiku, maar een haak

Lachen en kloppen

Horror schrik

Dienaar problemen

Alsof het een bal in de hel is

Rondedans en cirkel

Je kunt kaviaar met lepels eten

En raak je vriendinnen aan!

Mijn hart is als een gigantisch tweepersoonsbed

Ondanks het feit dat de zeef

Zoals Zwitserse kaas

Ik kan er bijna niet slapen

Omdat ik slaap verlies

En wat voor dromen zou ik hebben

Achter mij is leegte

De voorkant is ook leeg.

Maar ik gaf mijn woord nooit

Niet meer aan verdrietige dingen denken

Laat de jaren gaan

En ik droomde ervan ze in verzen te vangen

Ons leven is tenslotte als een vechter

Moment

Ik heb verschillende mensen ontmoet:

goed en aardig

Schadelijk en kwaadaardig

Luid en modieus

bescheiden en eenvoudig

Als een vlotter over de wereld bungelen

Op verschillende plaatsen

Zoals Gautama de profeet die de muren van het paleis verliet

Ik zie mijn moeder en vader zelden,

Maar vaak mensen

Wiens ogen leeg zijn?

De vlam van ideeën aansteken?

Maar de vonk gaat uit

En hier zou een autogen zijn

En benzinetank

Terwijl

Tuinen van Eden bloeien in mij

En de papaver bloeit

gekke dagen

Ik stak mijn gezicht uit het raam

Snelheid onder de honderd vooruit

De maan schijnt aan de hemel

Lantaarns branden in rijen

Ze waren dik gehuld in mist

Het leven is een reis

Lieg nooit

Het lot gelooft niet in bedrog

ganzenveren

En een neonlamp

En alleen ongeloof

Het weerhoudt je ervan om je innerlijke talenten te ontdekken

Tenminste

Terwijl de klokken slaan -

Laat de problemen smeulen

Strak gedraaid stomp

Mijn hart is als een gigantisch tweepersoonsbed

Ondanks het feit dat de zeef

Zoals Zwitserse kaas

Helaas, ik kan daar bijna niet slapen

Omdat ik slaap verlies

En wat voor dromen zou ik hebben

Achter mij is leegte

De voorkant is ook leeg.

Maar ik gaf mijn woord nooit

Niet meer aan verdrietige dingen denken

Laat de jaren gaan

En ik droomde ervan ze in verzen te vangen

Ons leven is tenslotte als een vechter

Moment