So How Many Points Do You Have 'Till You Gain, You Know, the Ultimate Power? - Empire! Empire! (I Was a Lonely Estate)

Oh, you had littered your clothes

Across the floor where we last met

Like a trail of things we never said—

But what have we ever said?

Still, it was 1998

And we had plenty of time to reconcile

But I was more concerned with what came next

Then I was of forgiving you

But you had not forgiven me

And you would not allow your teenage heart

Time to mend or time away

Oh, what an ugly sight it was to see!

So you told them all about me—

And all the things I hadn’t done

And the little white lies that birthed from your mouth

Turned into such an avalanche

Then your voice became so small

Or everyone else’s grew large

But it was far too late

To pull the words back

They were gone

They were gone

They were gone

They were gone

So no one will hear you scream

«No one will love you like I do…»

«No one will love you like I do…»

Oh, je had je kleren bevuild

Over de verdieping waar we elkaar voor het laatst hebben ontmoet

Als een spoor van dingen die we nooit hebben gezegd:

Maar wat hebben we ooit gezegd?

Toch was het 1998

En we hadden genoeg tijd om te verzoenen

Maar ik maakte me meer zorgen over wat er daarna kwam

Toen wilde ik je vergeven

Maar je had me niet vergeven

En je zou je tienerhart niet toestaan

Tijd om te herstellen of tijd weg

Oh, wat een lelijk gezicht was het om te zien!

Dus je hebt ze alles over mij verteld...

En alle dingen die ik niet had gedaan

En de kleine leugentjes om bestwil die uit je mond zijn geboren

In zo'n lawine veranderd

Toen werd je stem zo klein

Of die van iedereen is groot geworden

Maar het was veel te laat

Om de woorden terug te halen

Zij waren weg

Zij waren weg

Zij waren weg

Zij waren weg

Dus niemand zal je horen schreeuwen

«Niemand zal van je houden zoals ik …»

«Niemand zal van je houden zoals ik …»