Some Doors Aren't Locked, They Open Without a Key - Empire! Empire! (I Was a Lonely Estate)

Long after the lure of home was lost

We were holed up in our room

In the guest room of my parent’s house

That was once my bedroom

We had spent so much time waiting

And wanting to come home

That when we came back, we came without purpose

Or it was all spent up

Then, home was a concrete reminder

Of how little we had actually done with our lives

Or of how barren a future can look without purpose

These are the moments that define you

How long the night before it’s dawn?

How long the hours?

We were down but not out

We held our heads up high

Our hearts were ripe with hope

Lang nadat de verleiding van thuis was verloren

We zaten opgesloten in onze kamer

In de logeerkamer van het huis van mijn ouders

Dat was ooit mijn slaapkamer

We hadden zo lang gewacht met wachten

En naar huis willen komen

Dat toen we terugkwamen, we zonder doel kwamen

Of het is allemaal opgemaakt

Toen was thuis een concrete herinnering

Van hoe weinig we eigenlijk met ons leven hadden gedaan

Of hoe onvruchtbaar een toekomst eruit kan zien zonder doel

Dit zijn de momenten die jou definiëren

Hoe lang de nacht voordat het ochtend wordt?

Hoe lang de uren?

We waren down maar niet uit

We hielden onze hoofden omhoog

Onze harten waren rijp van hoop