Начало Света - ГРОТ

Воздух по вкусу другой и другая в небе дуга,

Марш сухого песка, победителя по лугам

Конец эпохи переходит в горячую фазу,

Мы несем всю ту же живую весть за пазухой

Несем до обывателей, что срал на эти басни

Припадочно ржет и фонтанирует кормом из пасти

Но по ночам ноша светится из под волокон,

Светятся взгляды с самого дна заколоченных окон.

Те кто ищет, кто жаждой ответов иссушен

Тянутся к огню на пустыре замирают и слушают,

Панорама над пламенем до боли ясна:

Днем видим в реальности, ночью по ту сторону сна,

Видим как нарывы и язвы давно перезрели,

Мертвые ветки слезно молят о кронах даже в апреле,

Вода в разломах кипит презрев закон и свет,

Жерло пульсирует ход, делает иммунитет,

Шепот об этом времени сквозь народы и страны,

Соколы и совы разносят хриплые крики шаманов,

Пока еда забивает кнопки клавиатур,

Города приобретают пылающий абажур.

Вопли о пощаде, пиры, мародерская сечь,

Эту гнойную рану надо промыть и прижечь.

Кто не захочет перед смертью надышаться досыта,

Кто не прыгнет в огонь, за деньгами и пылесосом,

Кто схватит стрелы судьбы, налету, гордясь ожогами,

Кто тонущему бросит жизнь свою на подмогу,

Тот сохранит род, всякой стихии сильней,

И на легендах о себе воспитает новых людей,

Тогда придет ледник новых эпох страж,

И голубою мглою обрисует её упрямый шалаш.

Она любит космически, воля и память как камень,

И под ее ладонью щепки возьмутся пламенем.

Чистая вода, утесы братских плеч,

В развороченном мире жар поиска и встреч,

Наши прайсы поправило, рукою из вне,

Ты знаешь что бесполезно, и что теперь в цене.

Чистая вода, утесы братских плеч,

В развороченном мире жар поиска и встреч,

Наши прайсы поправило, рукою из вне,

Ты знаешь что бесполезно, и что всегда в цене.

Сегодня все закончится, как все эпохи меркнут,

До полуночи я слышал чей-то грозный голос сверху,

Льдом возьмутся города, последняя капля света,

Спроси себя сейчас: «А как ты жил до этого?

Каким героем был?

Обитателем каких мест?

На весах добра и зла в какую сторону перевес?

Что ты сделал на земле?

Был ли путником и воином?

Или твоя жалкая туша так ничего и не стоила?».

В глазах молящих о помощи пламя светит,

Мы должны выжить и построить новый мир детям,

Сквозь ледяные ветра через тысячи ночей,

Нести им свою силу на окрепшем от сражений плече,

На рубеже веков еще со смертью поспорим

Возьмемся за руки и впишем легенду в историю,

Со всех концов земли, чтобы это пламя видели,

И если погибнуть здесь, то погибнуть победителями.

Чистая вода, утесы братских плеч,

В развороченном мире жар поиска и встреч,

Наши прайсы поправило, рукою из вне,

Ты знаешь что бесполезно, и что теперь в цене.

Чистая вода, утесы братских плеч,

В развороченном мире жар поиска и встреч,

Наши прайсы поправило, рукою из вне,

Ты знаешь что бесполезно, и что всегда в цене.

De lucht smaakt anders en een andere boog in de lucht,

Mars van droog zand, winnaar door de weilanden

Het einde van een tijdperk gaat een hete fase in,

We dragen allemaal hetzelfde levende nieuws in onze boezems

We brengen naar de stedelingen die shit op deze fabels

Toeval hinnikt en gutst voedsel uit de mond

Maar 's nachts gloeit de last van onder de vezels,

Het uitzicht vanaf de onderkant van de dichtgetimmerde ramen gloeit.

Degenen die op zoek zijn naar, die dorsten naar antwoorden, zijn verdord

Ze reiken naar het vuur in de woestenij, verstijven en luisteren,

Het panorama boven de vlam is pijnlijk duidelijk:

Overdag zien we in werkelijkheid, 's nachts aan de andere kant van de slaap,

We zien hoe abcessen en zweren al lang overrijp zijn,

Dode takken bidden zelfs in april in tranen om kronen,

Water in de fouten kookt, tartende wet en licht,

De ontluchting pulseert, maakt immuniteit,

Fluister over deze tijd door volkeren en landen,

Valken en uilen dragen de schorre kreten van sjamanen,

Terwijl voedsel de toetsenbordknoppen verstopt,

Steden krijgen een vlammende lampenkap.

Kreten om genade, feesten, plunderende slachtpartijen,

Deze etterende wond moet worden gewassen en dichtgeschroeid.

Wie wil er voor de dood niet voluit ademen,

Wie springt niet in het vuur, voor geld en een stofzuiger,

Die de pijlen van het lot grijpt, on the fly, trots op de brandwonden,

Wie zijn leven gooit om de verdrinking te helpen,

Hij zal de familie redden, sterker dan welk element dan ook,

En over de legendes over zichzelf zullen nieuwe mensen naar voren komen,

Dan zal de gletsjer van nieuwe tijdperken voogd komen,

En blauwe waas zal haar koppige hut omlijnen.

Ze heeft kosmisch lief, wil en geheugen zijn als een steen,

En onder haar handpalm worden de chips door de vlam gegrepen.

Helder water, kliffen van broederlijke schouders,

In de verscheurde wereld, de hitte van zoeken en vergaderen,

Onze prijzen zijn gecorrigeerd, met een hand van buitenaf,

Je weet wat nutteloos is en wat nu waard is.

Helder water, kliffen van broederlijke schouders,

In de verscheurde wereld, de hitte van zoeken en vergaderen,

Onze prijzen zijn gecorrigeerd, met een hand van buitenaf,

Je weet wat nutteloos is en wat altijd waardevol is.

Vandaag zal alles eindigen, zoals alle tijdperken vervagen,

Tot middernacht hoorde ik iemands dreigende stem van boven,

IJs zal steden nemen, de laatste druppel licht,

Stel jezelf nu de vraag: “Hoe leefde je daarvoor?

Wat voor held was hij?

Inwoner van welke plaatsen?

Op de weegschaal van goed en kwaad, in welke richting is het voordeel?

Wat heb je op aarde gedaan?

Was hij een reiziger en een krijger?

Of was je zielige karkas niets waard?

In de ogen van degenen die om hulp bidden, schijnt de vlam,

We moeten overleven en een nieuwe wereld voor kinderen bouwen,

Door ijzige winden door duizend nachten

Draag ze hun kracht op een schouder die sterker is geworden door gevechten,

Rond de eeuwwisseling zullen we ruzie maken met de dood

Laten we de handen ineen slaan en een legende in de geschiedenis schrijven

Van alle hoeken van de aarde, zodat deze vlam kan worden gezien,

En als je hier sterft, sterf dan als winnaars.

Helder water, kliffen van broederlijke schouders,

In de verscheurde wereld, de hitte van zoeken en vergaderen,

Onze prijzen zijn gecorrigeerd, met een hand van buitenaf,

Je weet wat nutteloos is en wat nu waard is.

Helder water, kliffen van broederlijke schouders,

In de verscheurde wereld, de hitte van zoeken en vergaderen,

Onze prijzen zijn gecorrigeerd, met een hand van buitenaf,

Je weet wat nutteloos is en wat altijd waardevol is.