Погружение - ГРОТ

Фура наказала Audi, след еще не остыл

Прямо в сеть из-за руля летели «кульные» посты

Сталью на асфальте две рваные борозды —

Но это не значит, что мне теперь нужно боятся езды

Недоумок ворчит, жует чужую соплю

Ваших наивных восклицаний не терплю

Кто пошевелится, если выхлоп равен нулю,

Но это не значит, что я хотя бы на шаг отступлю

Опытные, тертые, бывалые строго в обед

Лихо с высоты табуретки ровняют по себе

Думаешь, что-то можешь в этом зверином кругу?

Я вот не мог всю жизнь и до сих пор не могу

Просто не слышу, даже с сединой редко мудры

Просто мне каждую ночь снится безмолвный обрыв

Толпы сыпятся, я никого не вытащил, не спрятал

Дело моё, пусть для меня только, но сакрально и свято

Через ночные степи, в даль врезается око

Под ступнями шелестит трава, взмах крыла сокола

Сонная тишина, купол мне дарит огни

Я будто бы один здесь оставлен на сотни миль

Большой зеленый корабль, твой путь мне не известен

Миллиарды душ с тобой ходят кругами по бездне

На темном поле тихо, как в покинутой спальне

Завороженно смотрю на звезды, самые дальние

Лови сигнал мой душа на другой планете

Моё голубое лоно здесь, от солнца третье

Блеск светил, как блеск глаз, подняться бы выше

Я тебя чувствую и знаю, что ты меня слышишь

Взмахнуть птицей в ночь, порвав все оковы

Мимо водопадов далеких, выше всего земного

Просто увидеть сверху и укрепить свой меч

Мой маленький шаг — ступень в размере вечности

В груди схемы ритуала, в воздухе эпос

Комната моя обращается в каменную крепость

Монитор, как серебряная чаша с водой

Вижу в ней все эти судьбы из сна, одна за одной

Вижу, кто прыгает сам, кого толкают сзади

Танец — огонь и разводами на водной глади

От гнева и горечи скалисто взгляд не отвожу —

Это Родина, которой всецело принадлежу

Всё, что трепетно растил в себе, берег и вынашивал

Складываю в узор и опускаю в чашу

Очередь спасателей, и старик и тинейджер

Тебе не жить без пиджака и без фотки на пейджер

Лезут по головам, для жертвы ищут повод

Удобряя тропами вечно голодный газопровод

Я же растворюсь весь, в чаше из серебра

Испившего однажды никогда не задушит жара

Закипает город за моими старыми шторами

Крыши шепчут, небо спорит машины моторами

Я в темной комнате тихо вникаю в детали

Мимо по зиме проходит снег, по лету солнце палит

Бетонный лабиринт, улиц каменная сеть

Скоро все начнется, мне главное к началу успеть

Город колыбелью, ветер вторым отцом

И мы уходим в тайну, пока ты щелкаешь лицом

Тело моё и Земля — это временный причал

Слышу шорохи иных миров по темным ночам

Бит, как белая магия, ухожу в транс

Принимаю строки с далеких галактических пространств

Запись голоса в устройство, подход стандартен

И сотни городов загорятся светом на карте

У вековых костров снова зашевелятся тени

Бери это себе, как средство от повреждений

De vrachtwagen strafte Audi, het spoor is nog niet afgekoeld

"Coolse" berichten vlogen rechtstreeks van achter het stuur naar het netwerk

Staal op het asfalt twee rafelige voren -

Maar dit betekent niet dat ik nu bang moet zijn om te rijden

De halve geest moppert, kauwt op andermans snot

Ik kan je naïeve uitroepen niet uitstaan

Wie beweegt als de uitlaat nul is,

Maar dit betekent niet dat ik op zijn minst een stap terug zal doen

Ervaren, geraspt, strikt gekruid tijdens de lunch

Beroemd vanaf de hoogte van de krukken zelf nivellerend

Denk jij iets te kunnen betekenen in deze dierenkring?

Ik heb mijn hele leven niet gekund en kan het nog steeds niet

Ik hoor het gewoon niet, zelfs met grijs haar zelden verstandig

Het is gewoon dat ik elke nacht droom van een stille afgrond

Menigten stromen binnen, ik heb niemand eruit gehaald, ik heb me niet verstopt

Mijn zaak, al was het maar voor mij, maar heilig en heilig

Door de nachtelijke steppen valt een oog in de verte

Het gras ritselt onder de voeten, het klapperen van de vleugel van de valk

Slaperige stilte, de koepel geeft me licht

Het is alsof ik hier alleen ben, honderden kilometers achter me gebleven

Groot groen schip, jouw pad is mij onbekend

Miljarden zielen lopen met jou door de afgrond

Het is stil op het donkere veld, zoals in een verlaten slaapkamer

Ik ben gefascineerd naar de sterren te kijken, de verste

Vang het signaal dat mijn ziel op een andere planeet is

Mijn blauwe boezem is hier, de derde van de zon

De schittering scheen als de schittering van de ogen, om hoger te stijgen

Ik voel je en ik weet dat je me hoort

Zwaai de vogel de nacht in en verbreek alle boeien

Langs verre watervallen, boven alles op aarde

Kijk gewoon van bovenaf en versterk je zwaard

Mijn kleine stap is een stap in de grootte van de eeuwigheid

In de borst van het schema van het ritueel, in de lucht van het epos

Mijn kamer verandert in een stenen fort

De monitor is als een zilveren kom met water

Ik zie in haar al dit lot uit een droom, één voor één

Ik zie wie zelf springt, wie van achteren wordt geduwd

Dans - vuur en vlekken op het wateroppervlak

Van woede en bitterheid wend ik mijn rotsachtige blik niet af -

Dit is het moederland waartoe ik volledig behoor

Alles wat hij bevend in zichzelf kweekte, beschermde en koesterde

Ik vouw het in een patroon en laat het in een kom zakken

De lijn van redders, en de oude man en de tiener

Je kunt niet leven zonder een jasje en zonder een foto op een pager

Klim over de hoofden, op zoek naar een voorwendsel voor het slachtoffer

De paden van de altijd hongerige gasleiding bemesten

Ik zal alles oplossen in een kom met zilver

Eenmaal dronken, zal de hitte nooit stikken

De stad kookt achter mijn oude gordijnen

De daken fluisteren, de lucht maakt ruzie met motoren

Ik duik stilletjes in de details in een donkere kamer

Sneeuw trekt voorbij in de winter, de zon schijnt in de zomer

Betonnen labyrint, stenen netwerk van straten

Alles zal snel beginnen, het belangrijkste voor mij is om op tijd te zijn voor het begin

De stad is de wieg, de wind is de tweede vader

En we gaan in het geheim terwijl jij je gezicht knipt

Mijn lichaam en de aarde is een tijdelijke ligplaats

Ik hoor het geritsel van andere werelden op donkere nachten

De beat is als witte magie, ik ga in trance

Ik ontvang lijnen uit verre galactische ruimten

Spraakopname naar het apparaat, de aanpak is standaard

En honderden steden zullen oplichten op de kaart

Bij de eeuwenoude vuren zullen de schaduwen weer bewegen

Neem dit voor jezelf als een remedie voor schade