Стерх - Алиса

Где разорвана связь между солнцем и птицей

рукой обезьяны,

Где рассыпаны звезды, земляника да кости

по полянам,

Где туманы, как ил, проповедуют мхам

откровения дна,

Где хула, как молитва,

там иду я.

Где деревья вплетаются в летопись слов

отголоском начала,

Где лесной часослов зашифрован

устами пожаров,

Где большая дорога, черная ночь

да лихие дела,

Где блестят за иконой ножи,

там иду я.

Где рассветы купаются в колодцах дворов

да в простуженных лужах,

Где в грязи обручилась с весенним дождем

стужа.

Где глоток, как награда за прожитый день

ночью без сна,

Где пропиты кресты,

там иду я.

Где надежда на солнце таится

в дремучих напевах,

Где по молниям-спицам танцует

гроза-королева,

Где луна присосалась к душе,

словно пьявка-змея,

Где пускают по кругу любовь,

там иду я.

Где восток напоил молоком кобылиц

кочевника-ветра,

Где по дорогам в острог по этапу ползут

километры,

Где в слезах по колено да по горло в крови

остывает земля,

Где распятие под сапогом,

там иду я.

Где молчанье подобно топоту табуна,

а под копытами воля,

Где закат высекает позолоченный мост

между небом и болью,

Где пророки беспечны и легковерны,

как зеркала,

Где сортир почитают за храм,

там иду я.

Я поднимаю глаза, я смотрю на верх.

Моя песня — раненый стерх.

Я поднимаю глаза…

Waar de verbinding tussen de zon en de vogel wordt verbroken

apenhand,

Waar sterren verspreid zijn, aardbeien en botten

over de velden,

Waar mist, zoals slib, mos predikt

bodem onthullingen,

Waar is de godslastering, als een gebed,

hier ga ik.

Waar de bomen verweven zijn in de annalen van woorden

echo van het begin

Waar is het bosuurboek versleuteld

door de mond van vuur,

Waar is de grote weg, zwarte nacht?

ja onstuimige dingen

Waar messen schitteren achter het icoon,

hier ga ik.

Waar de dageraad baadt in de bronnen van binnenplaatsen

ja in koude plassen,

Waar in de modder verloofd raakte met de lenteregen

koud.

Waar is een slokje, als beloning voor de dag

's nachts zonder slaap,

Waar de kruisen doordrenkt zijn

hier ga ik.

Waar hoop ligt in de zon

in dichte deuntjes,

Waar hij danst op bliksemspaken

donder koningin,

Waar de maan aan de ziel bleef plakken,

als een bloedzuigerslang,

Waar liefde is toegestaan ​​in een cirkel,

hier ga ik.

Waar het oosten merriemelk te drinken gaf

wind nomade,

Waar ze op de wegen naar de gevangenis over het podium kruipen

kilometer,

Waar in tranen kniediep en keeldiep in bloed

de aarde koelt af

Waar is het kruisbeeld onder de koffer?

hier ga ik.

Waar stilte is als het gekletter van een kudde,

en onder de hoeven zal,

Waar zonsondergang een vergulde brug kerft

tussen hemel en pijn

Waar de profeten onvoorzichtig en goedgelovig zijn,

als spiegels

Waar het toilet wordt vereerd voor de tempel,

hier ga ik.

Ik sla mijn ogen op, ik kijk omhoog.

Mijn lied is een gewonde Siberische Kraanvogel.

ik sla mijn ogen op...