Я милого узнаю по походке - Гарик Сукачёв, Кампанелла Каменной Звезды

Я милого узнаю по походке,

Он носит брючки, да галифе,

А шляпу он носит на панаму,

Ботиночки он носит на липах.

А шляпу он носит на панаму,

Ботиночки он носит на липах.

Зачем я вас, мой родненький, узнала,

Зачем, зачем я полюбила вас?

А раньше я ведь этого не знала,

Теперь же я страдаю каждый час.

А раньше я ведь этого не знала,

Теперь же я страдаю каждый час.

Уехал милый, не вернётся больше,

Уехал он, быть может, навсегда,

Домой он больше не вернётся,

Осталась фотокарточка одна.

Домой он больше не вернётся,

Осталась фотокарточка одна.

Я милого узнаю по походке,

Он носит брючки, да галифе,

А шляпу он носит на панаму,

Ботиночки он носит на липах.

А шляпу он носит на панаму,

Ботиночки он носит на липах.

Ik herken de schattige aan de gang,

Hij draagt ​​een broek, ja rijbroek,

En hij draagt ​​een hoed op Panama,

Hij draagt ​​schoenen op linden.

En hij draagt ​​een hoed op Panama,

Hij draagt ​​schoenen op linden.

Waarom herkende ik je, mijn liefste,

Waarom, waarom hield ik van je?

En vroeger wist ik dit niet,

Nu heb ik elk uur last.

En vroeger wist ik dit niet,

Nu heb ik elk uur last.

De lieveling is vertrokken, hij komt niet meer terug,

Hij vertrok, misschien voor altijd,

Hij komt niet terug naar huis

Er is nog maar één foto over.

Hij komt niet terug naar huis

Er is nog maar één foto over.

Ik herken de schattige aan de gang,

Hij draagt ​​een broek, ja rijbroek,

En hij draagt ​​een hoed op Panama,

Hij draagt ​​schoenen op linden.

En hij draagt ​​een hoed op Panama,

Hij draagt ​​schoenen op linden.