Мы держим путь в сторону леса - Алиса

Ты веришь запаху трав,

Я — стуку в дверь.

Но разве важно, кем были мы

И кто мы теперь.

Ведь в этой игре решать не нам

И не нам назначать масть,

Но, мне кажется, стоит встать,

Даже если придется упасть.

Ты ночуешь в цветном гамаке,

Моя кровать — пол.

И мне безразлично, кто из нас отдаст пас

И кто забьет гол.

Ведь в поисках темы для новых строк

Можно пробовать тысячи слов,

Но, если ты слеп, не стоит идти —

Ты разобьешь лоб.

Мы держим путь в сторону леса.

Мы видим снег скал.

И нам ни к чему ветер песен,

Который мы оставили вам, покидая вокзал.

Твой символ — Роза ветров,

Мой — ржавый гвоздь.

Но, ради Бога, давай не выяснять,

Кто из нас гость.

Ведь мы с тобой решаем кроссворд,

К которому знаем ответ.

Ты только вспомни, какой шел дождь,

А сейчас дождя нет.

От линий стужи навстречу теплу

Мы бредем, держась за края.

И нам все сложнее смотреть вверх

И просить у неба огня.

И хотя у нас с тобой разный стиль

И разный цвет глаз,

Мы идем тропой уходящего дня,

И утро смотрит на нас.

Мы держим путь в сторону леса

Geloof je de geur van kruiden,

Ik klop op de deur.

Maar maakt het uit wie we waren?

En wie zijn wij nu.

In dit spel is het tenslotte niet aan ons om te beslissen

En wijs ons geen pak toe,

Maar ik denk dat het de moeite waard is om op te staan

Ook als je moet vallen.

Je slaapt in een gekleurde hangmat

Mijn bed is de vloer.

En het kan me niet schelen wie van ons zal slagen

En wie het doelpunt gaat maken.

Immers, op zoek naar een onderwerp voor nieuwe regels

Je kunt duizenden woorden proberen

Maar als je blind bent, moet je niet gaan -

Je zult je voorhoofd breken.

We zijn op weg naar het bos.

We zien de sneeuw van de rotsen.

En we hebben de wind van liedjes niet nodig,

Die we voor je hebben achtergelaten bij het verlaten van het station.

Jouw symbool is de windroos,

De mijne is een roestige spijker.

Maar laten we er in godsnaam niet achter komen

Wie van ons is een gast.

Per slot van rekening zijn jij en ik een kruiswoordpuzzel aan het oplossen,

Waar we het antwoord op weten.

Onthoud gewoon hoe het regende

En nu is er geen regen.

Van koude lijnen naar warmte

We dwalen af, vasthoudend aan de randen.

En het wordt steeds moeilijker voor ons om omhoog te kijken

En vraag de hemel om vuur.

En hoewel jij en ik een andere stijl hebben

En verschillende oogkleuren

We volgen het pad van de voorbijgaande dag,

En de ochtend kijkt ons aan.

We zijn op weg naar het bos