Corrandes D’Exili - Sílvia Pérez Cruz, Raül Fernandez Miró

Una nit de lluna plena

Tramuntàrem la carena

Lentament, sense dir res…

Si la lluna feia el ple

També el féu la nostra pena

L’estimada m’acompanya

De pell bruna i aire greu

(com una Mare de Déu

Que han trobat a la muntanya)

Perquè ens perdoni la guerra

Que l’ensagna, que l’esguerra

Abans de passar la ratlla

M’ajec i beso la terra

I l’acarona amb l’espatlla

A Catalunya deixí

El dia de ma partida

Mitja vida condormida;

L’altra meitat vingué amb mi

Per no deixar-me sens vida

Avui en terres de França

I demà més lluny potser

No em moriré d’enyorança

Ans d’enyorança viuré

En ma terra del Vallès

Tres turons fan una serra

Quatre pins un bosc espès

Cinc quarteres massa terra

«Com el Vallés no hi ha res.»

Que els pins cenyeixin la cala

L’ermita dalt del pujol;

I a la plana un tenderol

Que batega com una ala

Una esperança desfeta

Una recança infinita

I una pàtria tan petita

Que la somio completa

Een nacht met volle maan

We hebben de bergkam beklommen

Langzaam, zonder iets te zeggen...

Als de maan vol was

Ons medelijden ook

Mijn liefste is bij mij

Bruine huid en serieuze lucht

(als een Maagd Maria)

ze hebben gevonden in de bergen)

Moge de oorlog ons vergeven

Laat hem bloeden, laat hem vechten

Voor het overschrijden van de lijn

Ik ga liggen en kus de grond

En hij streelt haar schouder

Ik verliet Catalonië

De dag van mijn vertrek

halfwaardetijd slapen;

De andere helft ging met mij mee

Om me niet levenloos achter te laten

Vandaag in de landen van Frankrijk

En morgen misschien verder

Ik zal niet sterven van verlangen

Ik zal jaren van verlangen leven

In mijn land van de Vallès

Drie heuvels vormen een bergketen

Vier dennen een dik bos

Vijf kwart te veel land

"Net als de Vallés is er niets."

Laat de dennen de baai omringen

De hermitage bovenop de heuvel;

En op de vlakte een tenderol

Dat fladdert als een vleugel

Een gebroken hoop

Een oneindige terughoudendheid

En zo'n klein vaderland

Die complete droom