Hieronder staat de songtekst van het nummer Kennst Du Die Kleinen Nicht Wirklich Nützlichen Gegenstände? , artiest - Reinhard Mey met vertaling
Originele tekst met vertaling
Reinhard Mey
Kennst du die kleinen, nicht wirklich nützlichen Gegenstände
Die sich dir unterschieben, nein?
Sie fall’n dir in den Schoß
Sie fall’n dir irgendwann scheinbar ganz harmlos in die Hände
Aber von dem Augenblick an wirst du sie nie mehr los
Du siehst sie an und du betastest sie von allen Seiten
Du legst sie erstmal vor dich hin, du räumst sie später weg —
Aber da irrst du dich: Da bleiben sie für alle Zeiten
Die kleinen Platzbesatzer kriegst du nie wieder vom Fleck
Sie lungern auf dem Schreibtisch, sie entern die Bleistiftschale
Nehmen die Primel ein und stürmen dann das Fensterbrett
Die Ablage, das Waschbecken, besetzen die Regale
Schließlich erobern sie den Nachttisch und sogar das Bett
Die liebgeword‘nen Inhalte der Überraschungseier
Das Klingelglöckchen, das der Schokoladenhase trug
Die Plastikmaus, der Glibberwurm und der Hartgummigeier
Das «Nicht hinauslehnen"-Schild aus dem alten S-Bahn-Zug
Das Schokoherz, der Schlüsselanhänger mit Mona Lisa
Das Kinderzähnchen, das im rosa Wattekästchen ruht
Der Thermometer-versehene schiefe Turm von Pisa
Und das Kastanienmännchen mit dem kecken Muschelhut
Und sie verbrüdern sich mit Staubmäusen und Kerzenstummeln
Bilden mit Pizzaresten eine unsel‘ge Allianz
Sympatisier’n mit Gummibärchen und mit Ratzefummeln
Und paaren sich mit manch unappetitlicher Substanz
Und sie vermehr’n sich wieselflink, die kleinen Hausdämonen
Nach jeder Reise, jeder Heimkehr, mit jedem Besuch:
Ein Petersdom als Sparschwein, ein Salzstreuer als Zitrone
Ein Engelchen, ein Eselchen, ein Tellerchen — ein Fluch!
Sie lästern feixend über dich, sie schneiden dir Grimassen
Sowie du ihnen einen Augenblick den Rücken drehst
Die Nofretete, das Eifeltürmchen, die Sammeltassen
Sind außer Rand und Band, sobald du aus dem Zimmer gehst
Und dann entdeckst du, daß sie dich schon viel zu lange stören
Einmal da packst du sie und schmeißt den ganzen Krempel raus!
Denn du ahnst längst, daß sie in Wirklichkeit nicht dir gehören
Sondern daß du Trottel ihnen gehörst samt deinem Haus
Aber heut' ist der Tag der Abrechnung, heut' fängst du dort an
Wo du das letzte Mal gescheitert bist, heut' kennst du nichts
Heut' machst du reinen Tisch, heut' geh’n sie alle übern Jordan
Heut' ist Recycling-Tag und der Tag des Jüngsten Gerichts
Und du entrümpelst und befreist mutig deine Miefecken
Weihnachtsmann, Trockenblume, alles geht mülleimerwärts
Halt, nicht das Kneteschwein, und bitte nicht die Fimo-Schnecken
Und nicht den «Lurchi», nein, das bringst du doch nicht übers Herz!
Und schon beginnst du, alles wieder aus dem Müll zu klauben
«Ihr lieben Bleistiftreste» — du wirst leicht sentimental
Du wolltest eigentlich nichts wegwerfen, nein nur entstauben:
Willkommen zuhaus, ihr Staubfänger, bis zum nächsten Mal!
Ken je die kleine, niet echt bruikbare voorwerpen?
Wie dringt je aan, niet?
Ze vallen in je schoot
Op een gegeven moment lijken ze vrij ongevaarlijk in je handen te vallen
Maar vanaf dat moment kom je ze nooit meer kwijt
Je kijkt naar haar en je raakt haar van alle kanten aan
Je legt ze eerst voor je neer, je legt ze later weg -
Maar je hebt het mis: ze blijven daar voor altijd
Je krijgt de kleine ruimtebewoners nooit meer van de plek
Ze blijven op het bureau hangen, ze stappen in het pennenbakje
Pak de sleutelbloem en bestorm dan de vensterbank
De plank, de gootsteen, bezetten de planken
Uiteindelijk veroveren ze het nachtkastje en zelfs het bed
De gekoesterde inhoud van de verrassingseieren
De jingle bell die het chocoladekonijntje droeg
De plastic muis, de kleverige worm en de harde rubberen gier
Het bordje "Niet naar buiten leunen" van de oude S-Bahn
Het chocoladehart, de sleutelhanger met Mona Lisa
De tand van het kind rustend in de roze katoenen doos
De scheve toren van Pisa met een thermometertip
En de kastanjeman met de brutale schelphoed
En ze verbroederen met stofmuizen en kaarsstompen
Vorm een ongelukkige alliantie met overgebleven pizza
Meevoelen met gummyberen en met rattengeklungel
En combineer met een onsmakelijke substantie
En ze vermenigvuldigen zich bliksemsnel, de kleine huisdemonen
Na elke reis, elke thuiskomst, bij elk bezoek:
De Sint-Pietersbasiliek als spaarvarken, een zoutvaatje als een citroen
Een engeltje, een ezeltje, een bordje - een vloek!
Ze roddelen over je met een grijns, ze trekken gezichten naar je
Zodra je ze even de rug toekeert
Nefertiti, de Eifeltoren, de bekers van de verzamelaar
Zijn uit de hand zodra u de kamer verlaat
En dan ontdek je dat ze je al veel te lang lastig vallen
Eenmaal daar pak je ze en gooi je alle rommel weg!
Omdat je al lang vermoedt dat ze echt niet van jou zijn
Maar dat jij idioot bij hen hoort samen met jouw huis
Maar vandaag is de dag van de afrekening, vandaag begin je daar
Waar je de laatste keer faalde, weet je vandaag nog niets
Vandaag maak je schoon schip, vandaag gaan ze allemaal over de Jordaan
Vandaag is het recyclingsdag en de dag des oordeels
En je ruimt en stoutmoedig je stinkende plekken op
Sinterklaas, droogbloem, alles gaat prullenbak wijs
Stop, niet het plasticine varken, en alsjeblieft niet de slakken van polymeerklei
En niet de «Lurchi», nee, daar kun je jezelf niet toe brengen!
En je begint weer alles uit de prullenbak te halen
"Jij lieve stukjes potlood" - je wordt een beetje sentimenteel
Je wilde eigenlijk niets weggooien, gewoon afstoffen:
Welkom thuis, stofverzamelaars, tot de volgende keer!
Liedjes in verschillende talen
Hoogwaardige vertalingen in alle talen
Vind binnen enkele seconden de teksten die je nodig hebt