Не молчи - Виктория Ланевская

Стрелки замерли в домах, люди видят сны свои —

И улыбки на губах, сны, наверно, о любви.

Только ветер по щекам, он мою волнует кровь.

Отвечаешь тишиной мне на любовь.

Припев:

Ночью, в городе, я на холоде

Погибаю от любви!

Мысли, поводы, греют скованно;

Только ты не молчи, не молчи.

Мне бы мысли отпустить и стереть тебя навек,

Но как буду дальше жить, мой любимый человек?

Ведь я больше не твоя, дома ждёт тебя семья.

Понимаю, но молю — согрей меня.

Припев:

Ночью, в городе, я на холоде

Погибаю от любви!

Мысли, поводы, греют скованно;

Только ты не молчи, не молчи.

Ночью в городе я на холоде

Ночью, в городе, я на холоде

Погибаю от любви!

Мысли, поводы, греют скованно;

Только ты не молчи, не молчи.

Не молчи.

Не молчи.

Не молчи.

De pijlen bevroor in de huizen, mensen zien hun dromen -

En glimlachen op de lippen, dromen, waarschijnlijk over liefde.

Alleen de wind op mijn wangen, het prikkelt mijn bloed.

Je beantwoordt mijn liefde met stilte.

Refrein:

'S Nachts, in de stad, ben ik in de kou

Ik sterf van liefde!

Gedachten, redenen, warm stijf;

Wees gewoon niet stil, wees niet stil.

Ik zou je willen laten gaan en je voor altijd wissen,

Maar hoe zal ik blijven leven, mijn geliefde persoon?

Ik ben tenslotte niet meer van jou, je familie wacht thuis op je.

Ik begrijp het, maar ik bid - warm me op.

Refrein:

'S Nachts, in de stad, ben ik in de kou

Ik sterf van liefde!

Gedachten, redenen, warm stijf;

Wees gewoon niet stil, wees niet stil.

's Nachts in de stad sta ik in de kou

'S Nachts, in de stad, ben ik in de kou

Ik sterf van liefde!

Gedachten, redenen, warm stijf;

Wees gewoon niet stil, wees niet stil.

Wees niet stil.

Wees niet stil.

Wees niet stil.