Пазл - ZippO

Все дело в том, что я давно не видел где мой дом.

Стираем, все мы психи, ты знаешь, я не забуду.

Забывать про все мало, просто сказать, что не буду.

Сколько не тяни время, все равно ты скалишь зубы.

Твои переезды, везде завалы.

Какие невесты, мы просто так их называли с детства.

Я не променяю нас, смех, не замерзаю камнем.

Дикий ворон али нет.

Где волен на Земле.

И возле ручей, оставлю грусть реке я на Неве.

Оставлю то что держал в себе.

Хотя сердце в темноте.

Припев:

На сколько небо не будет синим у нас,

Судьба сложит пазл оставив те же фразы.

Второй Куплет: ZippO

Мое солнце где-то закатилось за закат.

Мой сон, и неймется.

То, что вижу я, не всем удается.

Вспоминал о прошлом, только меня не трожь.

Открываю глаза, смотрю, хочу знать.

Порой хочу летать.

Там, где еще не был.

Там, где еще не был.

Пропитана глубина твоих глаз.

Сколько раз приходилось падать.

То чувство заката, солнце светит в глаза нам.

На сколько небо не будет синим у нас

Припев:

На сколько небо не будет синим у нас,

Судьба сложит пазл оставив те же фразы.

Het punt is dat ik al heel lang niet meer heb gezien waar mijn huis is.

We wissen, we zijn allemaal psychoten, weet je, ik zal het niet vergeten.

Het is niet genoeg om alles te vergeten, alleen maar te zeggen dat ik dat niet zal doen.

Het maakt niet uit hoeveel tijd je sleept, je blijft je tanden bloot.

Jouw kruisingen, overal blokkades.

Wat voor bruiden, zo noemden we ze van kinds af aan.

Ik zal ons niet veranderen, gelach, ik zal niet bevriezen als een steen.

Wilde raaf of niet.

Waar is gratis op aarde.

En in de buurt van de beek, zal ik verdriet overlaten aan de rivier aan de Neva.

Ik laat wat ik in mezelf heb bewaard.

Hoewel het hart in duisternis is.

Refrein:

Hoe lang zal de lucht bij ons niet blauw zijn,

Het lot zal de puzzel in elkaar zetten en dezelfde zinnen achterlaten.

Tweede vers: ZippO

Mijn zon is ergens achter de zonsondergang ondergegaan.

Mijn droom, en jeuk.

Wat ik zie is niet voor iedereen.

Ik herinnerde me het verleden, raak me niet aan.

Ik open mijn ogen, ik kijk, ik wil het weten.

Soms wil ik vliegen.

Waar je nog niet bent geweest.

Waar je nog niet bent geweest.

De diepte van je ogen is verzadigd.

Hoe vaak ben je gevallen.

Dat gevoel van zonsondergang, de zon schijnt in onze ogen.

Hoe lang zal de lucht niet blauw zijn bij ons

Refrein:

Hoe lang zal de lucht bij ons niet blauw zijn,

Het lot zal de puzzel in elkaar zetten en dezelfde zinnen achterlaten.