Не Москва - ZippO

Мы ночью и днём, это не Москва?

Да, ладно;

Но мы тут споём — это не накладно

Если нету майка, во мне есть душа

Даже есть то, от чего перестанем дышать

Залечу, запишу, изучу тебя я снова

В продолжении взгляда мне твоего родного

Сердце есть — знаю;

да, я просто держусь

Нет, не молчу.

Слышишь?

Грусть, не спешу

Напишу я это наизусть.

Бросим моменты

И пусть мой пульс, каждому своё стучит

Под сердцем мой блюз.

Я оставил бессонные ночи

Трудно сказать, когда болит, и что теперь всё больше

Представил себе, какого это без сил

Прошу — простите вы уже свой мир

Блики из всех пустых квартир

Спаси от бешеного ритма, ты не пассажир

Мне до боли знакомое это чувство, как в коме я

Роли за кадром?

Да ладно.

Я останусь до завтра

Мне до боли знакомое это чувство, как в коме я

Роли за кадром?

Да ладно.

Я останусь до завтра

Пульс от света фонарей, да и чёрного неба

Я не свернул ещё туда, где я еще не был

Пусть раскидало нас и канули года

Давайте вспоминайте тут, кто на проводах

Долетаем, но сгораем мы всё так же дотла неся туман…

В этих словах осталась только городская тоска

И так каждый день, мы все тут от звонка до звонка

Тут редко кому светит солнце, посмотри мне в глаза

Местами нам дом заменила суета.

Вокруг тишина

Гласит друг другу, да когда

Жизнь питает вкус, как у окна листья роса

Порой мне тут всё снится, только на небесах

В суммах у нас нету правды —

Тут каждый живёт, так чтобы день был оправдан

Мне до боли знакомое это чувство, как в коме я

Роли за кадром?

Да ладно.

Я останусь до завтра

Мне до боли знакомое это чувство, как в коме я

Роли за кадром?

Да ладно.

Я останусь до завтра

We zijn dag en nacht, is dit niet Moskou?

Kom op;

Maar we zullen hier zingen - het is niet duur

Als er geen T-shirt is, heb ik een ziel

Er is zelfs iets waarvan we stoppen met ademen

Ik zal genezen, opschrijven, ik zal je opnieuw bestuderen

In het verlengde van je inheemse blik naar mij

Er is een hart - ik weet het;

ja ik hou gewoon vol

Nee, ik ben niet stil.

Hoor je?

Verdriet, ik heb geen haast

Ik zal dit uit mijn hoofd schrijven.

Laten we momenten gooien

En laat mijn hartslag voor ieder van hem kloppen

Onder het hart van mijn blues.

Ik heb slapeloze nachten achtergelaten

Het is moeilijk te zeggen wanneer het pijn doet, en nu wordt het erger

Stel je voor hoe het is zonder stroom

Alsjeblieft - vergeef je wereld nu al

Schittering van alle lege appartementen

Red me van het hectische ritme, je bent geen passagier

Ik ben pijnlijk vertrouwd met dit gevoel, alsof ik in coma ben

Rollen achter de schermen?

Kom op.

Ik blijf tot morgen

Ik ben pijnlijk vertrouwd met dit gevoel, alsof ik in coma ben

Rollen achter de schermen?

Kom op.

Ik blijf tot morgen

Puls van het licht van lantaarns en de zwarte lucht

Ik ben nog niet gedraaid waar ik nog niet ben geweest

Laat het ons verstrooien en de jaren zijn gezonken

Laten we hier onthouden wie er aan de lijn is

We vliegen, maar we branden nog steeds tot de grond, met de mist mee...

Met deze woorden bleef alleen het stadsverlangen over

En dus zijn we elke dag hier allemaal van oproep tot oproep

De zon schijnt hier zelden, kijk in mijn ogen

Op sommige plaatsen werd het huis vervangen door ijdelheid.

Stilte in de buurt

Zegt tegen elkaar, ja wanneer

Het leven voedt de smaak, zoals dauwblaadjes voor het raam

Soms droom ik alles hier, alleen in de hemel

In sommen hebben we geen waarheid -

Iedereen woont hier zodat de dag gerechtvaardigd is

Ik ben pijnlijk vertrouwd met dit gevoel, alsof ik in coma ben

Rollen achter de schermen?

Kom op.

Ik blijf tot morgen

Ik ben pijnlijk vertrouwd met dit gevoel, alsof ik in coma ben

Rollen achter de schermen?

Kom op.

Ik blijf tot morgen