Держи её за руку - ZippO

Перед глазами только ты, я здесь один.

Люди вокруг дикари, мы будем как они.

Нюхает *окаин, сердце там утопил.

В голове дым, ты по газам, пустой мир.

Хотел забыть тебя, музыку наливал;

Каждый день новая, с тобой неправильная.

Все, как при параде, в руках с препаратами.

Все мы угарали и слезы затирали мы.

Мысли только о тебе, — ей говорю честно.

Он просто потерял все, что так было естественно.

Едва открытые сердца, размазаны все краски.

Потерян я в массах, заполняю участок.

Все однообразно, кто жизнью потаскан —

Это все не напрасно, он любит твои глазки.

Живу в далеком крае, высоко не летаю;

За одной я скучаю и ее мне не хватает.

Припев:

Держи ее за руку, пока не поздно,

А жизнь прожигает тупо для нее, как воздух.

Держи крепче и мысли тебя калечат;

Просыпайся утром, ожидая вечером.

Держи ее за руку, пока не поздно,

А жизнь прожигает тупо для нее, как воздух.

Держи крепче и мысли тебя калечат;

Просыпайся утром, ожидая вечером.

Не отличить бы вкусам, знаю, надежды и тайны.

Срывом награни ночь в глубине мы искали.

Сильно забытыми местами и старые сильно,

Обветренный губы, устаревший мотив.

На улице холод, душевным приходом

Окутало нас и слышал беззаботный шепот.

Сольюсь с туманом на рассвете, страсти при свете.

Размазана тушью помада, как всегда при цвете.

Все играют облаком над нами вверх руками.

Поближе боль — это солнце босыми ногами.

Тут только под прохладными сортами, в душе пламя.

Ребенок окраин каждый прожженный день знает.

По серой дороге

Не мечтаем, мир вокруг тебя непрост.

Время, как вода, на холодных берегах.

Никого вокруг и тишина морского дна.

Легкие на полный объем и пропоем:

Нам нужно вдвоем, нам нужно вдвоем.

Яркие огни, горящее сердце, пойми —

В отражении детьми, мы остались людьми.

Припев:

Держи ее за руку, пока не поздно,

А жизнь прожигает тупо для нее, как воздух.

Держи крепче и мысли тебя калечат;

Просыпайся утром, ожидая вечером.

Держи ее за руку, пока не поздно,

А жизнь прожигает тупо для нее, как воздух.

Держи крепче и мысли тебя калечат;

Просыпайся утром, ожидая вечером.

Voor mijn ogen alleen jij, ik ben hier alleen.

De mensen in de buurt zijn wilden, wij zullen net als zij zijn.

Snuiven * Oke, verdronken zijn hart daar.

Er is rook in mijn hoofd, je bent op de gassen, een lege wereld.

Ik wilde je vergeten, ik schonk muziek in;

Elke dag is nieuw, mis met jou.

Alles, zoals in een parade, in handen met drugs.

We stierven allemaal en we veegden de tranen weg.

Gedachten gaan alleen over jou, zeg ik haar eerlijk.

Hij verloor gewoon alles wat zo natuurlijk was.

Nauwelijks open harten, alle kleuren zijn uitgesmeerd.

Ik ben verloren in de massa, ik vul de site.

Alles is eentonig, wie is versleten door het leven -

Het is niet allemaal voor niets, hij houdt van je ogen.

Ik woon in een ver land, ik vlieg niet hoog;

Ik mis er een en ik mis haar.

Refrein:

Houd haar hand vast voordat het te laat is

En het leven brandt stom voor haar, als lucht.

Houd je stevig vast en gedachten zullen je verlammen;

's Ochtends wakker worden, 's avonds verwachten.

Houd haar hand vast voordat het te laat is

En het leven brandt stom voor haar, als lucht.

Houd je stevig vast en gedachten zullen je verlammen;

's Ochtends wakker worden, 's avonds verwachten.

Ik zou geen onderscheid maken tussen smaken, ik weet het, hoop en geheimen.

De rand van de nacht doorbreken in de diepten waar we naar op zoek waren.

Sterk vergeten plaatsen en oude,

Verweerde lippen, verouderd motief.

Het is koud buiten, met een spirituele aankomst

Omhulde ons en hoorde een zorgeloos gefluister.

Ik zal versmelten met de mist bij zonsopgang, passies bij het licht.

Lippenstift ingesmeerd met mascara, zoals altijd met kleur.

Iedereen speelt met een wolk boven ons met de handen omhoog.

Dichterbij pijn is de zon met blote voeten.

Hier alleen onder de koele variëteiten is er een vlam in de ziel.

Het kind van de buitenwijken kent elke verbrande dag.

Op de grijze weg

Wij dromen niet, de wereld om je heen is niet makkelijk.

Tijd is als water aan koude kusten.

Niemand in de buurt en de stilte van de zeebodem.

Licht tot vol volume en zing:

We hebben er twee nodig, we hebben er twee nodig.

Felle lichten, brandend hart, begrijp -

In de weerspiegeling van kinderen bleven we mensen.

Refrein:

Houd haar hand vast voordat het te laat is

En het leven brandt stom voor haar, als lucht.

Houd je stevig vast en gedachten zullen je verlammen;

's Ochtends wakker worden, 's avonds verwachten.

Houd haar hand vast voordat het te laat is

En het leven brandt stom voor haar, als lucht.

Houd je stevig vast en gedachten zullen je verlammen;

's Ochtends wakker worden, 's avonds verwachten.