Незабываемо - ZippO

По ступенькам сознания, я не знаю.

Оставаясь на грузах весь день мегаполиса.

И ставлю на плейер, на play один трек,

И слушаю один день и без утех.

А где моя свобода?

Ты мне скажи,

Куда попал я?

Миражи…

Горькая правда глушит огни

Нашего города, мы не одни.

Я научился и правда то, что в груди,

Друг, ты запомни.

Запечатляй каждый момент, каждый миг.

Ты должен его хранить.

И на душу приняв, ту, с тоской, грусть,

Что делать, каждому грудь.

У каждого человека есть тот миг.

Есть тот момент, а у меня его нет.

Меня оставят на тех порогах, на тех дорогах.

Меня оставят на тех порогах, на тех дорогах.

И повседневность, мир, суета —

Только правда себе в глаза:

Не теряя то, чего нету.

Не оставайся в тех местах, где ты зависал.

Я не верю, самообман!

Ведь ты вернешься на те места.

Окраина города и ты не сам.

Под правильный бит или sound качаем ума.

Я верю в дорогу домой

И под невеселым настроем я не свой.

И снова нет этого тепла,

И словно оказался в чужих краях.

Этот настрой, слезы на губах,

Мир у тебя на ладонях.

Оставят дороги за собой погони.

В этих числах календаря — только я.

Меня оставят на тех порогах, на тех дорогах.

Меня оставят на тех порогах, на тех дорогах.

Op de trappen van het bewustzijn, ik weet het niet.

De hele dag op last blijven in de metropool.

En ik zette de speler op, speelde een nummer af,

En ik luister op een dag en zonder troost.

Waar is mijn vrijheid?

Zeg eens,

Waar ging ik naartoe?

Mirages…

De bittere waarheid overstemt de lichten

Onze stad, we zijn niet de enige.

Ik heb geleerd en de waarheid is dat in de borst,

Vriend, onthoud.

Leg elk moment, elk moment vast.

Je moet het houden.

En naar de ziel grijpend, die met verlangen, droefheid,

Wat te doen, elke kist.

Ieder mens heeft dat moment.

Dat moment is er, maar ik heb het niet.

Ze zullen me achterlaten op die drempels, op die wegen.

Ze zullen me achterlaten op die drempels, op die wegen.

En het dagelijks leven, vrede, ijdelheid -

Alleen de waarheid in jouw ogen:

Zonder te verliezen wat er niet is.

Blijf niet op de plaatsen waar je rondhing.

Ik geloof niet, zelfbedrog!

Je keert tenslotte terug naar die plekken.

De rand van de stad en je bent niet jezelf.

Onder de juiste beat of het juiste geluid, swingen we de geest.

Ik geloof in de weg naar huis

En in een sombere bui ben ik niet van mezelf.

En weer is er geen warmte,

En alsof hij in het buitenland was.

Deze stemming, tranen op de lippen,

De wereld ligt in je handpalmen.

Ze laten de wegen achter zich.

In deze data van de kalender - alleen ik.

Ze zullen me achterlaten op die drempels, op die wegen.

Ze zullen me achterlaten op die drempels, op die wegen.