Те времена - SERPO, Арсений Лавкут, ZippO

Титры забыла.

Давай, братанчик,

За нашу жизнь, давай вот так посидим.

И не забыть-то такие дни…

Вроде бы вырос, но в душе горят огни.

За те слова ты меня прости.

Помнишь дворы?

Те подъезды?

Были вместе!

Слышь, братан, скучаю по тем временам,

А жизнь, как река — бежит хоть куда.

И может в себе держать боль, и не печалиться.

И те слова — всё забывается.

И не верю тем фактам, не верю словам.

Ты там про любовь, чё ты, как ты там?

Я знаю, стадо не завоет, если ты не сам.

Как подниматься к небесам?

Я знаю, что поможет подорвать мне твой sound,

Ещё секунда и я буду не сам.

Припев:

Забудь, всё что было, и как мы любили,

И на старых фото хранит, может, кто-то…

Ночами уснуть не могу, вспоминая друзей.

Тут взрослая жизнь, ты хоть за че держись,

И по каплям росы одарило красиво нам то,

Что никак не судьба отнять у людей — время.

Те времена, когда менялся номинал,

Я не променял бы ни на какие имена.

Встречи заменили номера, разговоры по душам, бартерам.

Ну как дела?

У всех всё в норме.

Кто мы?

Знай, что время, будто человек в форме.

Он в клетку нас, только за что?

Вот вопрос.

Походу меньше знаешь — лучше спишь,

И не суй свой нос, даже если ты грустишь.

Говорят, к лучшему перемены,

А я иногда верю, иногда нет.

Никогда не думал, что так быстро летят года,

Как пар в небо.

Брат, где ты?

Иди посидим, вспомним, посетим места детства.

Было круто даже и без средств нам, да.

Я хочу туда, где нас объединяла улица,

А не провода.

Припев:

Забудь, всё что было, и как мы любили,

И на старых фото хранит, может, кто-то…

Ночами уснуть не могу, вспоминая друзей.

Тут взрослая жизнь, ты хоть за че держись,

И по каплям росы одарило красиво нам то,

Что никак не судьба отнять у людей — время.

Забудь, всё что было, и как мы любили,

И на старых фото хранит, может, кто-то…

Ночами уснуть не могу, вспоминая друзей.

Тут взрослая жизнь, ты хоть за че держись,

И по каплям росы одарило красиво нам то,

Что никак не судьба отнять у людей — время.

Ik ben de ondertiteling vergeten.

kom op bro

Laten we voor ons leven zo zitten.

En vergeet die dagen niet...

Het lijkt te zijn gegroeid, maar er branden vuren in de ziel.

Voor die woorden, vergeef me.

Herinner je je binnenplaatsen nog?

Die ingangen?

We waren samen!

Hey bro, ik mis die dagen

En het leven, als een rivier, stroomt overal.

En hij kan de pijn in zichzelf houden, en niet verdrietig zijn.

En die woorden - alles is vergeten.

En ik geloof die feiten niet, ik geloof geen woorden.

Je hebt het over liefde, wat ben je, hoe gaat het?

Ik weet dat de kudde niet zal huilen als je jezelf niet bent.

Hoe opstijgen naar de hemel?

Ik weet wat zal helpen je geluid te ondermijnen,

Nog een seconde en ik zal mezelf niet zijn.

Refrein:

Vergeet alles wat was, en hoe we liefhadden,

En op oude foto's wordt het opgeslagen, misschien iemand ...

Ik kan 's nachts niet slapen, denkend aan mijn vrienden.

Dit is het volwassen leven, je houdt tenminste ergens aan vast,

En druppel voor druppel dauw die ons prachtig is geschonken

Dat er geen manier is waarop het lot mensen tijd kan ontnemen.

Die tijden dat de denominatie veranderde,

Ik zou het voor geen enkele naam willen ruilen.

Vergaderingen hebben nummers vervangen, gesprekken van hart tot hart, ruilhandel.

Nou, hoe gaat het met je?

Iedereen is in orde.

Wie zijn we?

Weet dat tijd is als een persoon in uniform.

Hij heeft ons opgesloten, maar waarom?

Hier is de vraag.

Campagne weet je minder - je slaapt beter,

En steek je neus er niet in, ook niet als je verdrietig bent.

Ze zeggen dat verandering ten goede is

En soms geloof ik, soms niet.

Ik had nooit gedacht dat de jaren zo snel voorbij zouden vliegen

Als stoom in de lucht.

Broeder, waar ben je?

Ga zitten, onthoud, bezoek plaatsen uit je kindertijd.

Het was cool, zelfs zonder geld voor ons, ja.

Ik wil gaan waar de straat ons verenigde,

Geen draden.

Refrein:

Vergeet alles wat was, en hoe we liefhadden,

En op oude foto's wordt het opgeslagen, misschien iemand ...

Ik kan 's nachts niet slapen, denkend aan mijn vrienden.

Dit is het volwassen leven, je houdt tenminste ergens aan vast,

En druppel voor druppel dauw die ons prachtig is geschonken

Dat er geen manier is waarop het lot mensen tijd kan ontnemen.

Vergeet alles wat was, en hoe we liefhadden,

En op oude foto's wordt het opgeslagen, misschien iemand ...

Ik kan 's nachts niet slapen, denkend aan mijn vrienden.

Dit is het volwassen leven, je houdt tenminste ergens aan vast,

En druppel voor druppel dauw die ons prachtig is geschonken

Dat er geen manier is waarop het lot mensen tijd kan ontnemen.