Падай - ZippO

Харькова мало понять, чтобы куда мы влезли

Спасибо, ветер, все разнес на сотни километров,

Наши встречи — длинные полеты вечером,

Спросил бы у встречного, Zippo не замечен был.

Сон бы нас залечил и я от этого не излечим,

Ссоры вечером, мысли о вечном,

Протерты наши паспорта, выход в никуда.

Снова по новой, наш мотив или просто долги,

Услышал строчку у «Реки», её береги,

Снова всем слова по новой, по новости,

У нас уже неделю кстати здесь дождь, моросит.

Просто ждал своё такси, да по локоть был в грязи,

Сам не грузись, пацан сделай по громче наш sound,

Едем по дороге, нам всем пыль в глаза,

С самого утра не было что сказать.

Припев:

Ты падай, падай, падай, падай, на белый снег,

И вспомни как мы падали с тобой во сне.

Ты падай, падай, падай, падай, на белый снег,

И вспомни как мы падали с тобой во сне.

Я видел те мосты, нашу реку, на спор так не переплыли,

Переплелись наши пути,

Сочетание двух лун, ночной тишины,

Представляю вид из окна, дым валит дым.

На обозрение мне выдвинули тонны листвы,

Даже не думал, просто разводил мосты,

И ты из дыма милая моя в море туманом,

Мне ты по утру, ближе одеяла.

Мы все под полетом, наши гордые птицы,

Где-то нет предела, где-то даже нет границы,

Дом мой полон забот, зачеркнуты полосы,

И еще мне помнится.

Все та же комната, где нас всех уносит ветром,

Но улица родная знай для тебя нет запретов,

Хранил до боли, так осталась эта грусть наверно,

Значит падать нам родная тут ещё не время.

Припев:

Ты падай, падай, падай, падай, на белый снег,

И вспомни как мы падали с тобой во сне.

Ты падай, падай, падай, падай, на белый снег,

И вспомни как мы падали с тобой во сне.

Мне нравится

Мне не нравится

Показать еще

Kharkov is niet genoeg om te begrijpen, zodat waar we klommen

Dank je, de wind blaast alles honderden kilometers lang,

Onze vergaderingen zijn lange vluchten in de avond,

Als ik iemand vroeg die ik ontmoette, werd Zippo niet opgemerkt.

Slaap zou ons genezen en ik kan er niet van genezen,

Ruzies in de avond, gedachten over het eeuwige,

Onze paspoorten zijn gewist, de uitgang is nergens.

Weer een nieuwe, ons motief of gewoon schulden,

Ik hoorde een rij bij de "River", regel het,

Nogmaals, alle woorden over het nieuwe, over het nieuws,

Het regent hier trouwens al een week, het miezert.

Ik wachtte net op mijn taxi, maar ik stond tot aan mijn elleboog in de modder,

Laad jezelf niet op, jongen, maak ons ​​geluid luider,

We rijden langs de weg, we zijn allemaal stof in de ogen,

Er was niets te zeggen sinds de ochtend.

Refrein:

Je valt, valt, valt, valt, op de witte sneeuw,

En onthoud hoe we met jou in een droom vielen.

Je valt, valt, valt, valt, op de witte sneeuw,

En onthoud hoe we met jou in een droom vielen.

Ik zag die bruggen, onze rivier, zo zwommen ze niet over,

Onze paden zijn met elkaar verweven

De combinatie van twee manen, de stilte van de nacht,

Ik stel me het uitzicht vanuit het raam voor, de rook stroomt rook.

Er werden tonnen gebladerte naar voren gebracht om te zien,

Ik dacht niet eens na, ik bouwde gewoon bruggen,

En jij bent van de rook, mijn liefste, in de mistige zee,

Jij bent 's ochtends dichter bij mij, dekens zijn dichterbij.

We zijn allemaal onder de vlucht, onze trotse vogels,

Ergens is er geen grens, ergens is er niet eens een grens,

Mijn huis is vol zorgen, de strepen zijn doorgestreept,

En ik herinner het me nog.

Nog steeds dezelfde kamer waar we allemaal worden weggeblazen door de wind

Maar beste straat, weet dat er voor jou geen verboden zijn,

Hij hield het bij de pijn, dus dit verdriet bleef waarschijnlijk,

Dus het is geen tijd voor ons om te vallen, schat.

Refrein:

Je valt, valt, valt, valt, op de witte sneeuw,

En onthoud hoe we met jou in een droom vielen.

Je valt, valt, valt, valt, op de witte sneeuw,

En onthoud hoe we met jou in een droom vielen.

ik hou van

ik hou niet van

laat meer zien