Два клинка - Жанна Бичевская

Любовь стараясь удержать,

Как саблю тянем мы вдвоем.

Один к себе за рукоять,

Другой к себе за острие.

И рук, сжимающих металл,

Ему не жаль, ему не жаль,

Покуда сам не испытал,

Как режет сталь.

А тот, кто лезвие рукой

Уже не в силах удержать,

Когда-нибудь любви иной

Возьмет охотник рукоять.

А тот, кто выпустил клинок,

Тот не убит, тот просто ранен,

Не долго будет одинок,

Но долгой будет эта память.

Любовь стараясь оттолкнуть,

Как шпагу тянем мы вдвоем.

Один эфесом другу в грудь,

Себе под сердце — острие.

Любовь стараясь удержать,

Любовь стараясь оттолкнуть.

Hou van proberen te houden

Als een sabel trekken we samen.

Een voor zichzelf bij het handvat,

De andere voor zichzelf voor de fooi.

En handen knijpen in metaal

Hij heeft geen spijt, hij heeft geen spijt

Tot ik het zelf meemaakte

Hoe staal snijdt.

En degene die het mes met zijn hand heeft

Niet meer in staat om vast te houden

Op een dag is liefde anders

De jager zal het heft in handen nemen.

En degene die het mes losliet

Die is niet gedood, die is gewoon gewond,

Zal niet lang alleen zijn

Maar deze herinnering zal lang zijn.

Hou ervan om weg te duwen

Als een zwaard trekken we samen.

Een gevest naar een vriend in de borst,

Onder je hart zit een scherpe punt.

Hou van proberen te houden

Hou ervan om weg te duwen.