Дивеево - Жанна Бичевская

Посреди равнин стоит

Русское селенье

Здесь монахов умилит

Матерь «УМИЛЕНЬЕ»

Служба день и ночь идет,

Встанешь часов за шесть

И тот час с души спадет

Неземная тяжесть.

По утрам плывет туман

Скозь леса Велики

Православных христиан

Как иноны-лики.

Вся земля уже сдалась:

Вот-вот загорится,

В монастырских стенах всласть

Плакать и молиться.

ПРИПЕВ:

А кругом все Ангелы,

Иже херувимы

Свет родимой стороны,

Отче Серафиме.

Я стою погибший тут

Со своим народом,

Взяв хоругвии пройдут

Сестры крестным ходом.

Брошу деньги на поднос,

Все от слез искрится,

Прошепчу себе под нос:

«Радуйся, Царице».

Исповедники молчат:

Все в тревоге сильней.

Бесноватые кричат

И визжат как свиньи.

Все кто был вчера чужим

Стали нынче братья,

Причастившись, мы спешим

Целовать Распятье.

ПРИПЕВ.

Помяну родимых там,

Благо нет тумана.

Богу свечку передам

За отца Романа.

Бью поклоны сотни раз —

До изнеможенья,

Чтоб Господь отсрочил час

Нашего сожженья.

ПРИПЕВ.

Midden op de vlakte staan

Russisch dorp

Hier zullen de monniken worden aangeraakt

Moeder "Tederheid"

De dienst gaat dag en nacht door,

Je staat om zes uur op

En dat uur zal uit de ziel vallen

Hemelse zwaarte.

Mist drijft in de ochtend

Door de bossen van Velika

orthodoxe christenen

Zoals buitenlandse gezichten.

De hele aarde heeft zich al overgegeven:

Het staat op het punt te branden

Geniet van de kloostermuren

Huil en bid.

REFREIN:

En rond alle engelen,

zoals cherubijnen

Licht van de inheemse kant,

Vader Serafijnen.

Ik sta hier dood

Met mijn mensen

Banners nemen gaat voorbij

Zusters in processie.

Ik gooi geld op een dienblad,

Alles fonkelt van tranen,

Ik fluister binnensmonds:

"Gegroet, koningin."

Belijders zwijgen:

Iedereen is angstiger.

De bezetenen schreeuwen

En ze gillen als varkens.

Allen die gisteren vreemden waren

Nu zijn broers geworden

Ter communie, we haasten ons

Kus het kruisbeeld.

REFREIN.

Ik zal mijn familieleden daar herinneren,

Gelukkig is er geen mist.

Geef God een kaars

Voor pater Roman.

Ik buig honderden keren -

Tot het punt van uitputting

Voor de Heer om het uur uit te stellen

Onze branden.

REFREIN.