Andjela - Zdravko Colic

Anđela kraj prozora osvane

Anđela i kad ode njena sjenka ostane

Anđela čeka nekog kog nije vidjela do sad

Anđela prahom čežnje posuta

Anđela pritajena i uplašena kao košuta

Anđela, malo pile, nježnog perja

Pred olujom licemjerja

Na njoj ljetna haljina bijela

Pod njom miris pokislih ruža i maja

Nad njom vila jesenja vijenac oplela

Za njom viju snjegovi dugo, bez kraja

Sve pjesme, sve arije moj poklon su tek

K’o pismo pod jastuk njen, svilen i mek

I to, to sve, sve to, riječ dv’je

Anđela, sjetna dama pikova

Anđela, izgubljeno dijete u vrevi grubih likova

Anđela, zavedena stihovima

Izmišljenim ljubavima

Na njoj tajni pogledi moji

Po njoj moji poljupci krišom, posvuda

Nad njom zvijezda ljubavi moje postoji

Za njom moj život k’o pijan krivuda zauvijek

Sve pjesme, sve arije moj poklon su tek

K’o pismo pod jastuk njen, svilen i mek

I to, to sve, sve to, riječ dv’je (x2)

Angela daagde bij het raam

Angela, zelfs als haar schaduw weggaat, blijft

Angela wacht op iemand die ze nog niet eerder heeft gezien

Angela bestrooid met verlangenpoeder

Angela loerde en was bang als een hinde

Een engel, een kleine kip, fijne veren

Voor de storm van hypocrisie

Ze draagt ​​een witte zomerjurk

Daaronder is de geur van zure rozen en maya

Boven haar weefde de herfstfee een krans

Het heeft lang gesneeuwd, zonder einde

Alle liedjes, alle aria's zijn gewoon mijn geschenk

Als een brief onder haar kussen, zijdeachtig en zacht

En dat, dat alles, dat alles, woord twee

Angela, een melancholische schoppenvrouw

Angela, een verloren kind in de drukte van ruwe karakters

Een engel, verleid door verzen

fictieve liefdes

Mijn geheime kijk op haar

Bij haar mijn kusjes in het geheim, overal

Boven haar is er een ster van mijn liefde

Voor haar is mijn leven voor altijd als een dronken meander

Alle liedjes, alle aria's zijn gewoon mijn geschenk

Als een brief onder haar kussen, zijdeachtig en zacht

En dat, dat alles, dat alles, het woord twee (x2)