Özgürlük - Yeis Sensura

Bir daha kimseye bağlanmam çünkü zamanında bağlandım delice

Kaybetmem sanıyordum, çekip gitti seviyorum deyince

Bu dünya harbiden açgözlü, onu bile aldı elimden ve ben yine kaybettim

Bugün de dün gibi her şey aynı

Her şeyden yani her şeyden ayrıyım

Zaman kovalarken düştüğüm çukurda geçen zamana mı geçmişe mi ağlayayım?

Dinliyordur belki şimdi beni birazcık hatırlayıp, unutmadım diyebilir mi

gözlerini kaçırmayıp?

Neyse, zaten hayat sandığımdan kötüymüş

Belki şu an cehennemin en alt katındayım

Pembelerim yok, umut perdelerim kapandı

Der ki annem: «Kimselere güvenme yanarsın»

Huyum değil dinlemek belki bundan ‘pişmanlık' denen illetin sürekli yanındayım

Yandıkça yanıyorum ve düşündükçe eskiyi

Aşk denen şey, hasta eder bünyemi

İlaç yok mu, Allah aşkına yol gösterin?

Zaten yanımdakiler gidiyorlar sürekli söz verip

Bir daha kimseye bağlanmam çünkü zamanında bağlandım delice

Kaybetmem sanıyordum, çekip gitti seviyorum deyince

Bu dünya harbiden açgözlü, onu bile aldı elimden ve ben yine kaybettim

Beklenti, ‘umut' demek ve ben umutsuzluk içinde nedensizce ağlıyordum

Sonunda sorunlu bir insan olup çıktım, hayatıma girenlerin hiçbirini saymıyorum

Anlamazsın birini gerçekten sevmediysen, anlamazsın dostundan bir kazık

yemediysen

Anlamazsın ailenle hiç zıt düşmediysen, anlamana imkân yok hayallerin sönmediyse

İstediklerim kayıp gitti avuçtan, bir hayalim vardı;

sevdiğime kavuşmak

Onu da kaybettim kimsem kalmadı bak, derdimi anlatıp birazcık konuşcak

Zaman hala aleyhime işliyor, umutlarım tükeniyor sürekli

Ve bu sarhoş adamın son şişesi senin gibi

Sen sevdiğim son kişisin

Bir daha kimseye bağlanmam çünkü zamanında bağlandım delice

Kaybetmem sanıyordum, çekip gitti seviyorum deyince

Bu dünya harbiden açgözlü, onu bile aldı elimden ve ben yine kaybettim

Bir daha kimseye bağlanmam çünkü zamanında bağlandım delice

Kaybetmem sanıyordum, çekip gitti seviyorum deyince

Bu dünya harbiden açgözlü, onu bile aldı elimden ve ben yine kaybettim

Ik zal me aan niemand meer hechten omdat ik op tijd verslaafd raakte.

Ik dacht dat ik niet zou verliezen, toen ik zei dat ik van hem hou, ging hij weg

Deze wereld is echt hebzuchtig, het nam het zelfs van me af en ik verloor het weer

Alles is vandaag hetzelfde als gisteren

Ik ben gescheiden van alles

Moet ik, terwijl ik de tijd najaag, huilen om de tijd die is verstreken in de put waarin ik viel of in het verleden?

Hij luistert, misschien kan hij me nu een beetje herinneren en zeggen dat ik het niet vergeten ben?

zonder je ogen af ​​te wenden?

Hoe dan ook, het leven is toch erger dan ik dacht

Misschien ben ik nu op de onderste verdieping van de hel

Ik heb geen roze, mijn gordijnen van hoop zijn gesloten

Mijn moeder zegt: "Vertrouw niemand, je verbrandt je"

Ik heb niet de gewoonte om te luisteren, misschien sta ik altijd aan de kant van de ziekte die 'spijt' wordt genoemd

Ik brand zoals ik brand en ik denk aan het oude

Het ding dat liefde heet, maakt mijn lichaam ziek

Is er geen medicijn, in godsnaam, leid mij?

Degenen die bij mij zijn, gaan weg, ze maken voortdurend beloftes.

Ik zal me aan niemand meer hechten omdat ik op tijd verslaafd raakte.

Ik dacht dat ik niet zou verliezen, toen ik zei dat ik van hem hou, ging hij weg

Deze wereld is echt hebzuchtig, het nam het zelfs van me af en ik verloor het weer

Verwachting betekent 'hoop' en ik huilde zonder reden van wanhoop

Ik werd uiteindelijk een onrustig persoon, de mensen die in mijn leven kwamen niet meegerekend.

Je zou het niet begrijpen, als je niet echt van iemand hield, zou je het niet begrijpen, een stuk stront van je vriend

als je nog niet gegeten hebt

Je zou het niet begrijpen als je nog nooit in conflict bent geweest met je familie, je kunt het niet begrijpen als je dromen niet zijn uitgedoofd

Wat ik wilde gleed weg, ik had een droom;

krijg mijn liefde

Ik ben hem ook kwijt, ik heb niemand meer, kijk, hij zal mijn probleem vertellen en een beetje praten

De tijd werkt nog steeds tegen me, mijn hoop raakt constant op

En de laatste fles van deze dronken man is zoals jij

jij bent de laatste persoon van wie ik hield

Ik zal me aan niemand meer hechten omdat ik op tijd verslaafd raakte.

Ik dacht dat ik niet zou verliezen, toen ik zei dat ik van hem hou, ging hij weg

Deze wereld is echt hebzuchtig, het nam het zelfs van me af en ik verloor het weer

Ik zal me aan niemand meer hechten omdat ik op tijd verslaafd raakte.

Ik dacht dat ik niet zou verliezen, toen ik zei dat ik van hem hou, ging hij weg

Deze wereld is echt hebzuchtig, het nam het zelfs van me af en ik verloor het weer