Attendre - Yael Naim

Attendre que le ciel nous tombe dessus

Que les anges ne nous parlent plus

Puis un jour on se dit

Le soleil s’est enfui

Attendre que le ciel nous sombre dessus

Qu’on devienne triste et aigri

Puis un jour on ne vit

Qu'à travers la nuit

Là sur cette terre hostile

Va t’on pouvoir grandir, si fragiles

Quand le coeur est blessé

Moi je veux vivre sans regrets

Avant de m’effacer

Attendre que le ciel nous tombe dessus

Pour comprendre qu’on a tout fait

Se mentir, se cacher

Si longtemps j’ai cherché

Apprendre qu’elles sont réelles,

Ces choses invisibles

Le silence, ne nous parle plus

Puis un jour on se dit

Qu’on n’a pas vraiment vécu

Et le temps qu’il nous reste n’attend pas

Et tant que je respire je reste là

Alors viens, on y va

Mais relève toi, moi j’y crois

Tout cette peine ne te servira pas

Si on sortait dehors, même si j’ai tort

J’ose suivre ma voie

Wachten tot de hemel op ons valt

Laat de engelen niet langer tot ons spreken

Dan zeggen we op een dag

De zon is weg

Wachten tot de lucht over ons donker wordt

Laten we verdrietig en verbitterd worden

Dan leven we op een dag niet meer

Dat door de nacht

Daar op dit vijandige land

Zullen we kunnen groeien, zo kwetsbaar

Wanneer het hart pijn doet

Ik wil leven zonder spijt

Voordat ik vervaag

Wachten tot de hemel op ons valt

Om te begrijpen dat we alles hebben gedaan

liegen, verbergen

Zo lang heb ik gezocht

Leer dat ze echt zijn,

Deze onzichtbare dingen

Stilte, spreek niet meer tegen ons

Dan zeggen we op een dag

Dat we niet echt geleefd hebben

En de tijd die we nog hebben wacht niet

En zolang ik adem blijf ik daar

Dus kom op laten we gaan

Maar sta op, ik geloof erin

Al deze pijn zal je niet dienen

Laten we naar buiten gaan, ook al heb ik het mis

Ik durf mijn pad te volgen