La musique autour de moi - William Sheller

Un ciel gris que vous trouveriez triste

Une pluie que le vent jette sur les toits, c’est un pays sans joie.

Une ville poussée entre les pistes

Des tramways dociles qui glissent devant moi

Mais je ne les entends pas.

Moi j’ai la musique, autour de moi.

Je suis dans la musique, autour de moi.

Une rue qui descend un peu vite

Des pavés qui rendent mon pas maladroit quand je rentre chez moi.

Une maison haute où la main d’un artiste

A prêté longtemps les veines d’un faux bois à des murs sans éclat.

Mais moi j’ai la musique, autour de moi.

Je suis dans la musique, autour de moi.

Comme un long clavier qui se dévide

L’escalier s'étire et tourne et se déploie jusqu’en dessous des toits.

Une chambre là-haut bien trop vide

Comme un désert fade où plus jamais ne reviendra

Celle qui ne croyait pas.

Que je t’aime comme la musique, autour de moi.

Je l’aime comme la musique, autour de moi.

Een grijze lucht die je verdrietig zou vinden

Een regen die de wind op de daken gooit, het is een land zonder vreugde.

Een stad tussen de sporen geduwd

Volgzame trams die langs me heen glijden

Maar ik hoor ze niet.

Ik heb de muziek om me heen.

Ik ben in de muziek, om me heen.

Een straat die wat snel naar beneden gaat

Kasseien die mijn stap onhandig maken als ik thuiskom.

Een hoog huis waar de hand van een kunstenaar

Heeft lange tijd de nerven van imitatiehout uitgeleend aan doffe muren.

Maar ik heb de muziek om me heen.

Ik ben in de muziek, om me heen.

Als een lang afrollend toetsenbord

De trap strekt zich uit en draait en ontvouwt zich helemaal onder de daken.

Een kamer daarboven veel te leeg

Als een saaie woestijn waar nooit meer zal terugkeren

Degene die niet geloofde.

Dat ik van je hou zoals muziek, om me heen.

Ik hou ervan als muziek, om me heen.