Chanson d'automne - William Sheller

C’est une chanson pour l’automne

Pour les jours où y’a personne

Quand la ville est sous la pluie.

C’est une chanson que je te donne

Tu jettes ou tu fredonnes

Elle me servira aussi.

Si tu n’aimes pas trop la foule

Si parfois comme moi la vie te saoûle un peu

Si tu te sens rouler en boule

Ou si le mauvais sort te blackboule hors du jeu

N’oublie pas qu’on est deux.

C’est une chanson qui consume

Les petits malheurs qu’on s’exhume

Qu’on est tout seul à savoir.

Quand on partage à la brume

La solitude de la lune

Devant son grand écran noir.

Si tu n’aime pas trop la foule

Si parfois comme moi la vie te saoûle un peu

Si tu te sens rouler en boule

Ou si le mauvais sort te blackboule hors du jeu

N’oublie pas qu’on est deux.

C’est une chanson que j’te donne

Comme un gilet qu’on boutonne

Pour se réchauffer la vie

Je t’ai tout dit

Het is een lied voor de herfst

Voor de dagen dat er niemand is

Als de stad in de regen staat.

Het is een lied dat ik je geef

Je gooit of je neuriet

Zij zal mij ook dienen.

Als je niet van drukte houdt

Als het leven je soms, zoals ik, een beetje dronken maakt

Als je jezelf in een bal voelt rollen

Of als pech je uit het spel haalt

Vergeet niet dat we met z'n tweeën zijn.

Het is een lied dat verteert

De kleine ongelukjes die we opgraven

Dat weten we allemaal alleen.

Wanneer we delen in de mist

De eenzaamheid van de maan

Voor zijn grote zwarte scherm.

Als je niet van drukte houdt

Als het leven je soms, zoals ik, een beetje dronken maakt

Als je jezelf in een bal voelt rollen

Of als pech je uit het spel haalt

Vergeet niet dat we met z'n tweeën zijn.

Het is een lied dat ik je geef

Als een vest met knopen

Om het leven op te warmen

Ik heb je alles verteld