La fille de Montréal - William Sheller

Elle a pour habitude

De poser son visage entre mes mains

Ooh, ooh, elle me donne l’amour

Dont j’avais tant besoin

Le Bon Dieu me pardonne

A sa vue je frissonne

Et je me sens bien

Je fais tout ce qu’elle veut

Pour ça elle s’y prend bien

Elle est venue de Montréal

Pour se glisser dans mon bain

Et elle me fait, c’est normal

L’amour avec l’accent canadien

Coulent entre les épingles

Ses mèches folingues

Et ça lui va bien

Ooh, ooh, elle me shoote un baiser

Grisant comme le bon vin

J’ai connu la fortune

De son corps au bord de lune

Et j’y reviens

Ooh, ooh et si elle veut ma peau

Je lui donne dès demain

Sans parler outre mesure

Sur les années futures

J’espère bien

Ooh, ooh, que je pourrais vous dire chaque jour

Tout va bien

Son billet sur Québec Air

S’en ira en poussières

Un beau matin

Ooh, Ooh, je la garderais là

Autant qu’elle ira bien

La Fille De Montréal…

Ze deed

Om haar gezicht in mijn handen te leggen

Ooh, ooh, ze geeft me liefde

Wat ik zo hard nodig had

God vergeef mij

Ik huiver bij het zien ervan

En ik voel me goed

Ik doe wat ze wil

Daarvoor doet ze het goed

Ze kwam uit Montreal

Om in mijn bad te glippen

En ze maakt me, het is normaal

Liefde met een Canadees accent

Stroom tussen de pinnen

Zijn wilde lokken

En het staat hem goed

Ooh, ooh, ze geeft me een kus

Opwindend als goede wijn

Ik heb fortuin gekend

Van zijn lichaam aan de rand van de maan

En ik kom terug

Ooh, ooh en als ze mijn huid wil

Ik geef het morgen

Om nog maar te zwijgen van overdreven

Op toekomstige jaren

ik hoop het

Ooh, ooh, dat zou ik je elke dag kunnen vertellen

Alles is in orde

Zijn ticket op Quebec Air

Zal tot stof vergaan

Een fijne ochtend

Ooh, Ooh, ik zal het daar houden

Zolang het goed met haar gaat

Het meisje uit Montreal...