Park Benches - Wendy McNeill

Perched on a park bench, exotic bird

Strumming and cooing to the breeze and the earth

With half open eyes and a smile on your lips

Sun kissed eyelashes and a bag full of tricks

Timid enticer, with truth you transfix

Spellbinding children and bored homeless drifters

They cautiously gather, tugging at sleeves

The spark sets them swaying, grinning and clapping

Caught up in the same breath that’s shifting the leaves

skimming over park benches and into the street

Fly Fly Sweet little songbird

with your chipped nail polish and your words to the wise

call call everyone’s someone

With a heart that craves dancing and a wish in their eye

With a heart that craves dancing and a wish in their eye

Zat op een parkbank, exotische vogel

Tokkelen en koeren op de wind en de aarde

Met half open ogen en een glimlach op je lippen

Zonovergoten wimpers en een tas vol trucs

Timide verleider, met de waarheid transfix

Betoverende kinderen en verveelde dakloze zwervers

Ze verzamelen zich voorzichtig en trekken aan de mouwen

De vonk laat ze wiegen, grijnzen en klappen

Gevangen in dezelfde adem die de bladeren doet verschuiven

skimmen over bankjes in het park en de straat op

Vlieg Vlieg Lieve kleine zangvogel

met je afgebroken nagellak en je woorden tot de wijzen

bel iedereen is iemand bellen

Met een hart dat hunkert naar dansen en een wens in hun oog

Met een hart dat hunkert naar dansen en een wens in hun oog