Тишина - Владимир Трошин

Ночью за окном метель, метель,

Белый беспокойный снег.

Ты живёшь за тридевять земель,

Ты не вспоминаешь обо мне.

Знаю, даже строчки не придёт,

Память больше не нужна.

По ночному городу бредёт

Тишина.

Ты меня не ждёшь давным-давно,

Нет к тебе путей-дорог,

Счастье у людей всего одно,

Только я его не уберёг.

Ночью мне покоя не даёт

Горькая моя вина,

Ночью за окном звенит, поёт

Тишина.

Только б мне тебя найти, найти,

Отыскать в любом краю,

Только бы сказать тебе прости,

Руку взять любимую твою.

Рассказать, как ночи напролёт

Летом и зимой без сна,

Здесь тебя со мною вместе ждёт

Тишина.

Знала б ты, как ночи напролёт

Летом и зимой без сна

Здесь тебя со мною вместе ждёт

Тишина.

'S Nachts buiten het raam is er een sneeuwstorm, een sneeuwstorm,

Witte rusteloze sneeuw.

Jij woont ver weg,

Je herinnert je mij niet.

Ik weet het, zelfs een lijn zal niet komen,

Geheugen is niet meer nodig.

Dwalen door de nachtelijke stad

Stilte.

Je wacht niet lang op me,

Er zijn geen wegen naar jou,

Er is maar één geluk voor mensen,

Alleen heb ik hem niet gered.

Geeft me 's nachts geen rust

Bitter is mijn schuld

'S Nachts buiten het raam ringen, zingt

Stilte.

Kon ik je maar vinden, je vinden,

Zoek in elke regio

Gewoon om je te zeggen dat het me spijt

Pak je geliefde hand.

Vertel me hoe de hele nacht lang

In zomer en winter zonder slaap,

Hier wacht op jou met mij

Stilte.

Als je wist hoe de hele nacht lang

In zomer en winter zonder slaap

Hier wacht op jou met mij

Stilte.