Пограничные войска - Виталий Леонов

Серый ливень плотный, как стена,

Монотонно лупит по заставе.

А система СТО тревожный шлёт сигнал

И дежурный трубку поднимает.

Верный пёс от нетерпенья повод рвёт,

Мы уходим, растворяясь в тьме промозглой

Что там нас на КСП сегодня ждёт?

Может зверя след, а может всё серьёзней.

Припев:

Бесконечные леса, горы и степные дали.

В пограничные войска нас страна служить призвала,

Школы жизни календарь нашей юности страницы

Пролистал, оставив нам в сердце память о границе.

Мы бежим вперёд нехоженой тропой

Через ливень на сработавший участок

Лишь потом мы через много лет поймём,

Что вот это вот и есть мужское счастье.

Давно канул в Лету дембельский приказ,

Только служба всё равно нам часто снится,

Потому что в тот момент нуждалась в нас

Вся страна на том участке госграницы.

De grijze stortbui is dik als een muur,

Eentonig bonzen op de buitenpost.

En het tankstationsysteem stuurt een alarmsignaal

En de telefoniste pakt de telefoon.

De trouwe hond verscheurt de gelegenheid uit ongeduld,

We vertrekken, oplossen in de vochtige duisternis

Wat staat ons vandaag bij KSP te wachten?

Misschien het spoor van het beest, of misschien serieuzer.

Refrein:

Eindeloze bossen, bergen en steppe-afstanden.

Het land riep ons om te dienen in de grenstroepen,

Schoollevenskalender van onze jeugdpagina

Hij bladerde door en liet in ons hart de herinnering aan de grens achter.

We rennen voorwaarts langs het onbetreden pad

Door de stortbui naar het bewerkte gebied

Alleen dan, na vele jaren, zullen we het begrijpen

Dat dit is wat het geluk van een man is.

Het demobilisatiebevel is al lang in de vergetelheid geraakt,

Alleen de service waar we nog vaak van dromen,

Omdat ze ons op dat moment nodig had

Het hele land ligt op dat deel van de staatsgrens.