Город Грозный - Виталий Леонов

Ранним утром отразится в битых стёклах солнца блик,

Выдирая из тумана улиц обгоревших лик,

Очертания кривые обвалившихся домов,

На рассвете город Грозный именно таков.

Город Грозный так серьёзно всё что здесь произошло,

Из сердец войной разбитых навсегда ушло тепло,

Вся Россия утонула в слёзах матерей и вдов.

Принимая в дар с Кавказа сотни цинковых гробов.

Город Грозный ночью поздней в перекрёстках трассеров,

И с высотки лупит снайпер по ребятам с блокпостов.

Со своей судьбой в рулетку каждый день играем мы,

И тоскуем о любимых на ладонях у войны.

Город Грозный-город слёзный, сколько судеб под откос,

Сколько траура и боли нам огонь войны принёс.

Выжигая без остатка веру в справедливость слов

И безумно убивая лучших из своих сынов.

Город Грозный слишком поздно всё назад не возвратить,

Твои шрамы город Грозный никогда не излечить.

В нашем сердце опалённом, в череде кошмарных снов

Ты останешься навечно именно таков.

In de vroege ochtend zal een schittering worden weerspiegeld in het gebroken glas van de zon,

Het verbrande gezicht uit de mist van de straten scheuren,

De rondingen van ingestorte huizen,

Bij zonsopgang is de stad Grozny precies zo.

De stad Grozny is zo serieus over alles wat hier is gebeurd,

Uit de harten die gebroken zijn door de oorlog, is de warmte voor altijd verdwenen,

Heel Rusland verdronk in de tranen van moeders en weduwen.

Het aannemen van honderden zinken doodskisten als geschenk uit de Kaukasus.

De stad Grozny 's avonds laat op het kruispunt van tracers,

En vanaf een hoogbouw beschiet een sluipschutter de jongens vanaf checkpoints.

We spelen elke dag roulette met ons lot,

En we verlangen naar onze dierbaren in de handpalmen van de oorlog.

De stad Grozny is een betraande stad, hoeveel lotsbestemmingen zijn ontspoord,

Hoeveel rouw en pijn heeft het oorlogsvuur ons gebracht.

Het geloof in de rechtvaardigheid van woorden opbranden zonder een spoor achter te laten

En op waanzinnige wijze de beste van zijn zonen vermoorden.

De stad Grozny is te laat om alles terug te geven,

Je littekens Grozny zullen nooit genezen.

In ons verschroeide hart, in een reeks nachtmerries

Zo blijf je voor altijd.