Дагестан 99 - Виталий Леонов

Утро.

Туман.

Как в кино персонажи.

Посты у орудий стоят.

Сливаются с блёклой травой камуфляжи

СОБРов, ОМОНов, солдат.

Стволы миномётов холодные с ночи

Готовы начать жуткий вой.

И злые ребята команды ждут очень

«На штурм», чтобы ринуться в бой.

Кровавым рассветным лучом озарило

Злосчастную гору Чабан.

И духи в преддверье атаки завыли

Мольбы, извращая Коран.

Дошло, наконец, до чертей-вакхабитов,

Что насмерть придётся стоять.

И пыл боевой испарился в бандитах,

Привыкших стрелять из засад.

Припев:

Карамахи, Чабан,

Пылающий Дагестан —

Прорвёмся везде,

Только ты держись рядом,

Мой друг боевой, братан.

Ну почему тебя рядом не вижу,

Ну почему АКМ твой не слышу?

Да потому, что погиб ты за наш Дагестан.

Сквозь рёв канонады вошёл по приказу

В село ярославский отряд.

Схлестнувшийся насмерть с наёмной заразой,

Троих потерял он ребят.

И в это же время ввели на зачистку

Владивостокский ОМОН.

Итог: никогда живым не возвратится

Его замкомроты в свой дом.

По русской крови, перемешанной с потом,

Мы держим свой путь на земле,

И в каждом отряде, полку или роте,

Есть место мужицкой слезе.

Мы песни поём про всех тех, что когда-то

В одном с нами были строю,

Про то, как уходят на небо солдаты,

Спасая Россию свою.

Ochtend.

Mist.

Zoals personages in films.

Er zijn posten bij de kanonnen.

Camouflage gaat over in vervaagd gras

SOBR, OMON, soldaten.

Mortelvaten zijn koud van de nacht

Klaar om een ​​griezelig gehuil te beginnen.

En de slechteriken wachten op het team

"On the assault" om de strijd aan te gaan.

Een bloedige dageraad licht op

De noodlottige berg Chaban.

En de geesten huilden aan de vooravond van de aanval

Smeekbeden die de koran verdraaien.

Het kwam uiteindelijk tot de Wackhabite-duivels,

Dat je moet staan ​​tot de dood.

En de strijdlust verdampte in de bandieten,

Gewend aan het schieten vanuit hinderlagen.

Refrein:

Karamakhi, Chaban,

Dagestan branden -

Laten we overal doorbreken

Alleen jij blijft dichtbij

Mijn vechtende vriend, bro.

Wel, waarom zie ik je niet in de buurt,

Waarom kan ik je AKM niet horen?

Ja, omdat je stierf voor onze Dagestan.

Door het gebulder van de kanonnade die op bevel binnenkwam

In het dorp van het Yaroslavl-detachement.

Dood gebotst met een ingehuurde infectie,

Hij verloor drie jongens.

En tegelijkertijd kwamen ze binnen om te poetsen

Vladivostok OMON.

Resultaat: zal nooit levend terugkeren

Zijn bedrijf zit opgesloten in zijn huis.

Door Russisch bloed, gemengd met zweet,

We houden onze weg op aarde,

En in elk detachement, regiment of compagnie,

Er is een plaats voor de traan van een man.

We zingen liedjes over al diegenen die ooit

In één met ons waren in formatie,

Over hoe soldaten naar de hemel gaan,

Rusland redden.