Ночь живых мертвецов - Вис Виталис

Как водится, ничто не предвещало беды.

Мы смотрели на солнце, мы играли возле воды.

Но к вечеру воздух стал холоднее и жестче.

И вот все закончилось.

Пришла ночь.

Она в клочья порвала солнечный мир, а впрочем,

Я уже сам не помню, точно ли он был солнечным

Тьма покрыла все ложью и пошлостью

Тьмой пожрано и будущее, и прошлое

И во тьме ходят зомби, которые не помнят света

Не задают вопросов — потому что им не нужны ответы

Бесцветней монет, без мысли на лицах

Мне порой кажется, что все это просто снится,

Но нет.

Это ночь.

И это надолго.

И у меня есть бита и старенькая двустволка

И хотя, похоже, хэппи-энда не будет

Я надеюсь, что там, в темноте, еще есть люди.

Ночь живых мертвецов

На земле отцов,

А ведь когда-то здесь были люди

Ночь живых мертвецов

На земле отцов

Кто их разбудит

Я то ли опоздал, то ли обогнал свое время

Я был рожден героем, а зомби требуют энтертейнеров,

А потому респект теперь только таким рэперам

Которых можно слушать разве что с мобильника на большой перемене

Я не был первым и, наверное, не стану последним

Кто пытается разбудить потерянные поколения

Семена моих песен стерты в пыль, словно их не было

И фидбэк — раз в неделю пара писем на мэйле

Да, я не умею писать ни о чем и попроще

Да, мне не собрать ни стадиона, ни площади

И мне никогда не стать звездой шоу-бизнеса,

Но моя музыка это что-то вроде приза для избраных

И я, заряженный глупой надеждой на будущее

Все сжимаю в руках свое смешное оружие

И хотя, похоже, хэппи-энда не будет

Я надеюсь, что там, в темноте, все-таки еще есть люди.

Ночь живых мертвецов

На земле отцов,

А ведь когда-то здесь были люди

Ночь живых мертвецов

На земле отцов

Кто их разбудит?

Я — динозавр, покрытый пылью столетий

Сегодняшние рэперы годятся мне в дети,

Но рок-н-ролльные боги меня заметили

Пометили меня, и вот теперь я живу с этим

Живу в своем мире своих суровых законов

Что я могу рассказать поколению покемонов

Что я могу рассказать лиллипутам, опутавшим

Всю подлунную своими липкими путами

Я смотрю в иллюминаторы беззвездной ночи

Я спрашиваю себя — чего же ты хочешь

Ты проиграл все свои битвы, столько раз был бит

И вот опять с одной битой на стоголовую гидру,

Но я не буду один, если где-то есть ты Среди всех этих зомби, обитателей пустоты

Потому что я знаю — хэппи-энда не будет,

Но надеюсь, что там, в темноте, все-таки еще есть люди.

Ночь живых мертвецов

На земле отцов,

А ведь когда-то здесь были люди

Ночь живых мертвецов

На земле отцов

Кто их разбудит, кто

Кто?

Zoals gewoonlijk voorspelde niets problemen.

We keken naar de zon, we speelden bij het water.

Maar tegen de avond werd de lucht kouder en harder.

En daar eindigde het allemaal.

De nacht is aangebroken.

Ze scheurde de zonnige wereld aan flarden, maar trouwens,

Ik weet zelf niet meer of het precies zonnig was

Duisternis bedekte alles met leugens en vulgariteit

Duisternis verslond zowel de toekomst als het verleden

En in de duisternis zijn er zombies die zich het licht niet herinneren

Ze stellen geen vragen - omdat ze geen antwoorden nodig hebben

Kleurloos dan munten, zonder gedachten over gezichten

Soms heb ik het gevoel dat het allemaal maar een droom is

Maar nee.

Het is een nacht.

En dit is voor een lange tijd.

En ik heb een knuppel en een oud dubbelloops jachtgeweer

En hoewel het erop lijkt dat er geen happy end zal zijn

Ik hoop dat er nog mensen in de duisternis zijn.

Nacht van de levende doden

Op het land van de vaders

Maar ooit waren er mensen hier

Nacht van de levende doden

Op het land van vaders

Wie maakt ze wakker

Ik ben te laat of ik ben mijn tijd vooruit

Ik ben als held geboren en zombies hebben entertainers nodig

En daarom nu alleen respect voor zulke rappers

Die alleen tijdens een grote pauze vanaf een mobiele telefoon kan worden beluisterd

Ik was niet de eerste en zal waarschijnlijk ook niet de laatste zijn

Wie probeert de verloren generaties wakker te maken?

De zaden van mijn liedjes worden tot stof uitgewist, alsof ze er niet waren.

En feedback - een keer per week een paar e-mails

Ja, ik kan niet over iets simpelers schrijven

Ja, ik kan geen stadion of plein bouwen

En ik zal nooit een ster in de showbusiness worden

Maar mijn muziek is zoiets als een prijs voor de elite

En ik, geladen met stomme hoop voor de toekomst

Ik heb nog steeds mijn grappige wapen in mijn handen

En hoewel het erop lijkt dat er geen happy end zal zijn

Ik hoop dat er nog mensen in de duisternis zijn.

Nacht van de levende doden

Op het land van de vaders

Maar ooit waren er mensen hier

Nacht van de levende doden

Op het land van vaders

Wie zal ze wakker maken?

Ik ben een dinosaurus bedekt met stof van eeuwen

De rappers van tegenwoordig zijn goed voor mijn kinderen

Maar de rock-'n-roll-goden hebben me opgemerkt

Ze hebben me gemarkeerd, en nu leef ik ermee

Ik leef in mijn wereld van mijn harde wetten

Wat kan ik de Pokémon-generatie vertellen

Wat kan ik de lilliputters vertellen die verstrikt zijn geraakt?

Heel de ondermaan met zijn kleverige boeien

Ik kijk uit de ramen van een sterrenloze nacht

Ik vraag mezelf af - wat wil je?

Je hebt al je gevechten verloren, je bent zo vaak verslagen

En hier weer met één vleermuis per honderdkoppige hydra,

Maar ik zal niet alleen zijn als je ergens bent Tussen al deze zombies, bewoners van de leegte

Omdat ik weet dat er geen happy end zal zijn

Maar ik hoop dat er nog mensen zijn die in het duister tasten.

Nacht van de levende doden

Op het land van de vaders

Maar ooit waren er mensen hier

Nacht van de levende doden

Op het land van vaders

Wie maakt ze wakker, wie?

Wie?