214 кг. личного - Вис Виталис

1. …Ты не дошел, ты упал, разбив мокрый лоб

Просто ты не смог нести дальше свой личный воздушный столб

Ты устал так, что не можешь даже писать

Можешь только лежать на спине, немного прикрыв глаза

С тебя срезало кожу, оставив один оголенный нерв

Ты стал суше, чем древний фиал третьей вехи до нашей эры

В тебе, кажется, нет больше ни крови ни спермы

Ты пытался быть сильным, но кто здесь сильнее времени

И ты заплакал бы от бессилия и от отчаяния,

Но ты знаешь, что плач твой не громче, чем крики чаек

Летящих за корабликом с алыми парусами,

Стремительно уходящим туда, откуда не возвращаются

Слова — серебро, но зато молчание — золото

В тебе осталось так мало того, что не перемолото

Тебя почти размозжил твой личный воздушный столб

И после нас хоть потоп.

Так вот он, потоп.

214 килограмм личного

От святого до неприличного

От забавного до трагичного

Ну, а так — всё отлично, мэн

214 килограмм личного

От смешного до истеричного,

А вообще, всё отлично, мэн

У меня все отлично мэн

2. Кого ты можешь учить, когда ты сам в тупике

И кто поможет тебе, когда сам ты в крутом пике

Смотришь на тени, что бросает в комнату улица,

А умницы скажут про тебя, что сломался и сдулся,

Но ты так устал, что даже писать не хочется

И страшно смотреть в себя, особенно ночью

Там бездна черная плещет масляным отблеском

Приглашая взять под расчет пожизненный отпуск,

А ведь тебе завидует кто-то — хотел бы ты знать чему

Ты на самом краю, ты скоро пойдешь ко дну

И в тебе тихо поет медленная истерика

Ты никому не веришь, ты сам себе не веришь

И никому не веришь, пусть и тебе не верит никто

Одинокий Пьеро под пустым куполом брошенного шапито

Представление закончилось, и тебе не важно что будет потом

Потому что после нас — хоть потоп

214 килограмм личного

От святого до неприличного

От забавного до трагичного

Ну, а так — всё отлично, мэн

214 килограмм личного

От смешного до истеричного,

А вообще, всё отлично, мэн

У меня все отлично мэн

3. Ты знаешь, любой гладиатор в чем-то был артистом

Как они смотрели на твой исход, юные натуралисты

Им было забавно, как тебя выворачивает наружу

Как ты корчился в желтом песке посередине кровавой лужи

Кто бы помог тебе встать, кто бы поднял тебе веки

Ты сух, как пустой фиал третьей эры до нашей вехи

Кто там завидовал?

Может, махнемся, сволочи

Все зияющие высоты на уменье вставать без помощи

Извивайся в пыли, Арлекин с освежеванной кожей

Всем прикольно узнать, вынесешь ли ты ещё хоть пол-столька же

Правда это ложь, сила это слабость,

Вот он — личный воздушный столб в двести четырнадцать килограмм

Все не так и не то, но кому бы понять это просто бы

Ты не дошел, ты упал, и в муку твои превратились кости

Просто ты не смог тащить дальше свой личный воздушный столб

Да, после нас хоть потоп.

214 килограмм личного

От святого до неприличного

От забавного до трагичного

Ну, а так — всё отлично, мэн

214 килограмм личного

От смешного до истеричного,

А вообще, всё отлично, мэн

У меня все отлично мэн

214 килограмм

1. ... Je reikte niet, je viel en brak je natte voorhoofd

Alleen kon je je persoonlijke luchtkolom niet verder dragen.

Je bent zo moe dat je niet eens kunt schrijven

Je kunt alleen op je rug liggen met je ogen een beetje gesloten

Je huid werd afgesneden, waardoor één zenuw bloot bleef

Je bent droger geworden dan de oude ampul van de derde mijlpaal voor Christus

Je lijkt geen bloed of sperma meer te hebben

Je probeerde sterk te zijn, maar wie is hier sterker dan de tijd?

En je zou huilen van onmacht en wanhoop,

Maar je weet dat je kreet niet luider is dan de kreten van meeuwen

Vliegend achter een schip met scharlaken zeilen,

Snel vertrekken naar waar ze niet terugkeren

Woorden zijn zilver, maar zwijgen is goud

Er is nog zo weinig in je dat niet geaard is

Je werd bijna verpletterd door je persoonlijke luchtkolom

En na ons in ieder geval een overstroming.

Dus hier is het, de vloed.

214 kilogram persoonlijk

Van heilig naar obsceen

Van grappig tot tragisch

Nou, nou, alles is in orde, man

214 kilogram persoonlijk

Van grappig tot hysterisch

Over het algemeen is alles in orde, man

met mij gaat het goed man

2. Wie kun je lesgeven als je zelf in een impasse zit?

En wie helpt je als je zelf in een scherpe piek zit

Je kijkt naar de schaduwen die de straat de kamer in werpt,

En de slimmeriken zullen over je zeggen dat je gebroken en weggeblazen bent,

Maar je bent zo moe dat je niet eens wilt schrijven

En het is eng om in jezelf te kijken, vooral 's nachts

Daar spettert de zwarte afgrond met een olieachtige reflectie

U uitnodigen voor een levenslange vakantie,

Maar iemand is jaloers op je - je zou graag willen weten wat

Je staat op het randje, je gaat snel naar de bodem

En een langzame hysterie zingt stilletjes in je

Je vertrouwt niemand, je vertrouwt jezelf niet

En je vertrouwt niemand, ook al vertrouwt niemand jou

Eenzame Pierrot onder de lege koepel van een verlaten grote top

De show is voorbij en het maakt je niet uit wat er daarna gebeurt

Want na ons - in ieder geval een overstroming

214 kilogram persoonlijk

Van heilig naar obsceen

Van grappig tot tragisch

Nou, nou, alles is in orde, man

214 kilogram persoonlijk

Van grappig tot hysterisch

Over het algemeen is alles in orde, man

met mij gaat het goed man

3. Weet je, elke gladiator was op de een of andere manier een artiest.

Hoe ze naar je uitkomst keken, jonge natuuronderzoekers?

Ze waren grappig hoe je uitpakt

Hoe je kronkelde in het gele zand in het midden van een bloedige plas

Wie zou je helpen opstaan, wie zou je oogleden optillen?

Je bent droog als een lege ampul van het derde tijdperk voor onze mijlpaal

Wie was jaloers?

Misschien verhuizen we, klootzakken

Alle gapende hoogten over het vermogen om zonder hulp op te staan

Wriemel in het stof, Harlekijn met gevilde huid

Het is voor iedereen leuk om te weten of je nog minstens de helft kunt verdragen

Waarheid is een leugen, kracht is zwakte

Hier is hij dan - een persoonlijke luchtkolom van tweehonderdveertien kilogram

Alles is fout en fout, maar wie zou het begrijpen?

Je reikte niet, je viel en je botten veranderden in meel

Het is alleen zo dat je je persoonlijke luchtkolom niet verder kunt slepen.

Ja, na ons in ieder geval een overstroming.

214 kilogram persoonlijk

Van heilig naar obsceen

Van grappig tot tragisch

Nou, nou, alles is in orde, man

214 kilogram persoonlijk

Van grappig tot hysterisch

Over het algemeen is alles in orde, man

met mij gaat het goed man

214 kilogram