Związane oczy mam - Verba, Sylwia Przybysz

Związane oczy mam, nie widzę naszych błędów

Nie wiem jak mam iść pośród życia zakrętów

Myślałam, że mam wszystko, kiedy mam Ciebie

Czy nasza miłość przetrwa?

Nikt tego nie wie

Dokąd idę?

Oczy mam związane

Zgaduję gdzie przeszkody są poustawiane

Nawet nie poczuję, gdy nad przepaścią stanę

Zrobię krok i zniknę tam, żegnaj kochanie…

Co zrobisz wtedy?

Myślę, ze nie zdążysz

Nie złapiesz mnie za rękę, bo boisz się pogrążyć

Jeszcze Cię pociągnę za sobą co wtedy

Wolisz się odwrócić?

Nie widzieć?

Nie wierzyć?

A potem zbudzisz się i spytasz gdzie jestem

Nikt Ci nie odpowie, puste moje miejsce

Będziesz bez celu patrzyć na świat

To jest samotność, już nie będzie nas

Wszystko straci sens, poczujesz pustkę

Jakby zagubić wygraną w totka szóstkę

Będziesz rozważać, jak cofnąć czas

Lecz wehikuł czasu tylko w bajkach masz

Kogoś spotkasz, życzę Ci najlepiej

Nam nie było dane żyć tylko dla siebie

Nam nie było dane kochać się na zawsze

Nie dla nas wspólne losy i cele najdalsze

Chcę Ci szansę dać, musisz mieć odwagę

Znamy się tak dobrze, damy sobie radę

Tylko nie wycofuj się i daj z siebie wszystko

Żadne z nas nie może być pesymistą

Po obu stronach strome zbocza, spójrz tu

Jak kamienna ścieżka na przełęczy samobójców

Tędy pójdziemy, spróbujemy

Poprowadź mnie za rękę, zaryzykujemy

Zobacz, udało się, warto było wierzyć

Afrodyta zawsze zwycięży Nemezis

W imię miłości trzeba ryzykować

Związane oczy mam, więc mnie poprowadź!

Mijn ogen zijn gebonden, ik zie onze fouten niet

Ik weet niet hoe ik moet lopen in het leven van de bochten

Dacht dat ik alles heb als ik jou heb

Zal onze liefde overleven?

Niemand weet

Waar ga ik heen?

Mijn ogen zijn gebonden

Ik gok waar de obstakels zijn geplaatst

Ik zal het niet eens voelen als ik over de afgrond sta

Ik zal een stap zetten en daar verdwijnen, tot ziens schat...

Wat wil je dan doen?

Ik denk niet dat je het gaat redden

Je wilt mijn hand niet pakken omdat je bang bent om te zinken

Dan trek ik je nog steeds met me mee

Draai je liever om?

Niet te zien?

Niet te geloven?

En dan word je wakker en vraag je waar ik ben

Niemand zal je antwoorden, maak mijn plaats leeg

Je kijkt doelloos naar de wereld

Dit is eenzaamheid, dat zullen we niet meer zijn

Alles zal zijn betekenis verliezen, je zult leegte voelen

Alsof je de zes gewonnen loterijen wilt verliezen

Je zult nadenken over hoe je de tijd kunt terugdraaien

Maar je hebt alleen een tijdmachine in sprookjes

Je zult iemand ontmoeten, ik wens je het beste

We mochten niet alleen voor onszelf leven

We hadden geen kans om voor altijd van elkaar te houden

Gemeenschappelijk lot en doelen zijn niet het verste weg

Ik wil je een kans geven, je moet lef hebben

We kennen elkaar zo goed, het komt wel goed

Gewoon niet terugdeinzen en je best doen

We kunnen geen van beiden pessimistisch zijn

Steile hellingen aan beide kanten, kijk hier

Als een rotspad op een zelfmoordpas

We gaan deze kant op, we zullen het proberen

Leid me bij de hand, we nemen een risico

Kijk, het werkte, het was het geloven waard

Aphrodite zal altijd de Nemesis winnen

Je moet het riskeren in naam van de liefde

Mijn ogen zijn gebonden, dus leid me!