Najważniejsza - Sylwia Przybysz, Verba

Chciałam być dla Ciebie najważniejsza

Powiedz mi, dlaczego ona jest lepsza

Chcę uwierzyć, że to mi się przyśniło

Że między nami nic się nie skończyło

Miłość ponoć miała uskrzydlać

Ale co wyszło, podcięła skrzydła

Wybrałeś ją, ona czuje się gorsza

Powiedziałeś ''kocham'' i zamknąłeś rozdział

Zabrałeś królewnę z wieży, zostawiając w lesie

Ona czeka tam samotnie, co noc przyniesie

Co się z nią stanie, nic Cię nie obchodzi

Chciałeś tylko zdobyć, nie za rękę chodzić

Ona pragnie, żebyś ją doceniał

A nie oglądał, za innymi się uśmiechał

Po co jej mówiłeś te piękne słowa

Uwierzyła w to, że zamiast burzyć, chcesz budować

Chcesz, by była tylko Twoja, ale Ty nie tylko jej

Tak się składa, że w tą stronę nie da się

Miłość nie poczeka i odjedzie z peronu

Wtedy będzie już za późno, kumasz to ziomuś?

Został sam, bo ogarnąć się nie zdążył

Dziś mija rok jak odeszła, czas się skończył

Jest szczęśliwa, życie znów nabrało barw

Uśmiech wrócił i pojawia się każdego dnia

Poznała kogoś, kto docenia ją taką jaka jest

O uczucia dba i za rękę iść nie wstydzi się

Pamięta o niej nawet kiedy jest z kumplami

Nie podnosi głosu i nigdy jej nie rani

Zawsze mówi jej wyglądasz najładniej

Choć ona mruczy, że wygląda koszmarnie

Żadna inna nie liczy się dla niego

Choćby weszła mu na głowę, nic z tego

Tak powinno być, tego właśnie zabrakło

Dlatego wcześniej wszystko się rozpadło

Taka miłość właśnie unosi nad światem

Takiej szukajcie, no to na razie

Ik wilde de belangrijkste voor je zijn

Vertel me waarom ze beter is

Ik wil geloven dat ik het heb gedroomd

Dat er niets eindigde tussen ons

Liefde zou je vleugels moeten geven

Maar wat eruit kwam, ze knipte de vleugels

Jij koos haar, ze voelt zich minderwaardig

Je zei "Ik hou van jou" en je sloot het hoofdstuk af

Je nam de prinses van de toren en vertrok in het bos

Ze wacht daar alleen op wat de nacht zal brengen

Wat er met haar gebeurt, kan je niet schelen

Je wilde alleen maar vastpakken, niet bij de hand lopen

Ze wil dat je haar waardeert

En hij keek niet toe, maar lachte achter anderen

Waarom zei je deze mooie woorden tegen haar?

Ze geloofde dat je in plaats van af te breken, wilt bouwen

Je wilt dat het alleen van jou is, maar jij niet alleen van haar

Het gebeurt gewoon zo dat dit onmogelijk is

Liefde zal niet wachten en het platform verlaten

Tegen die tijd zal het te laat zijn, begrepen, homie?

Hij werd alleen gelaten, omdat hij geen tijd had om zichzelf te omhelzen

Vandaag is het een jaar nadat ze vertrok, de tijd is om

Ze is gelukkig, het leven heeft weer kleur gekregen

De glimlach is terug en komt elke dag

Ze ontmoette iemand die haar waardeert zoals ze is

Hij geeft om zijn gevoelens en hij schaamt zich niet om bij de hand te lopen

Hij herinnert zich haar zelfs als ze bij haar vrienden is

Hij verheft zijn stem niet en doet haar nooit pijn

Hij zegt altijd dat je er het mooist uitziet

Hoewel ze spint, ziet ze er verschrikkelijk uit

Geen van de anderen is belangrijk voor hem

Zelfs als het zijn hoofd binnendrong, niets ervan

Zo zou het moeten zijn, dat ontbrak

Daarom viel daarvoor alles uit elkaar

Dit is de liefde die boven de wereld uitstijgt

Zoek dat, voor nu