Звёзды над морем - Verba & Оля Пулатова

Под спутанной копной волос

Нет места сну

Среди бескрайней бездны звёзд

Ищу одну.

Пусть небо ясно и почти

Нет облаков

Песчинку тяжело найти

Среди песков.

Над морем в синеве и дали

Почти тону

Среди солёно-горьких капель

Ищу одну,

Но это трата сил пустая

Вперёд, сизиф,

Узнай в галдящей птичьей стае

Один призыв.

Я не прошу меня спасти,

Могу сама.

Я не прошу меня найти,

Не спрятана.

Но знать бы, в хоре бесконечных

Просьб и обид,

Услышит ли мой голос вечность,

Он говорит:

Прозрачный воздух, водный шёлк

И млечный путь…

Хочу огромный сделать вдох

И всё вдохнуть,

Пусть захлебнусь, но мне всё мало

Звёзд и воды.

И я могу сойти с ума

От красоты...

Onder een verwarde bos haar

Geen plek om te slapen

Tussen de eindeloze afgrond van sterren

Op zoek naar een.

Laat de lucht helder en bijna zijn

geen wolken

Zand is moeilijk te vinden

Tussen het zand.

Over de zee in blauw en afstand

Bijna aan het verdrinken

Tussen de zout-bittere druppels

Op zoek naar een

Maar het is een verspilling van energie

Ga je gang Sisyphus

Ontdek het in de luidruchtige vogelzwerm

Eén telefoontje.

Ik vraag je niet om me te redden

Ik kan mezelf.

Ik vraag je niet om mij te vinden

Niet verstopt.

Maar om te weten, in het refrein van eindeloos

Verzoeken en beledigingen

Zal de eeuwigheid mijn stem horen

Hij zegt:

Transparante lucht, waterzijde

En de melkweg...

Ik wil diep ademhalen

En adem het allemaal in

Laat me stikken, maar ik ben niet genoeg

Sterren en water.

En ik kan gek worden

Van schoonheid...