Ледяной лес - Verba & Оля Пулатова

Я лес тончайший изо льда

Сломать боюсь,

К нему я больше никогда

Не прикоснусь.

Ажурно-ледяная тень-

Переплетение льда.

Не приближайся, не задень,

Смотри и наблюдай

Иначе прахом всё пойдет на слом

Разрушен будет хрупкий лед моим теплом.

Всё будет рушиться и течь, тая,

Потоком теплым всё сметая, тая, тая, тая, тая.

Фигурки маленьких людей скользят по льду,

Склонились так, как будто вот-вот пропадут.

Сплелись две ледяных руки, смерзлись-не разорвать,

Но ближе рассмотреть нельзя, особенно дышать.

Иначе прахом всё пойдет на слом

Разрушен будет хрупкий лед моим теплом.

Всё будет рушиться и течь, тая,

Потоком тёплым всё сметая, тая, тая, тая, тая.

Ik ben het dunste bos van ijs

Ik ben bang om te breken

Ik zal hem nooit meer zien

Ik zal niet aanraken.

Opengewerkte ijsschaduw

Weef ijs.

Kom niet dichtbij, raak niet aan

Kijk en kijk

Anders gaat alles verloren

Breekbaar ijs wordt vernietigd door mijn warmte.

Alles zal instorten en stromen, smelten,

Een warme stroom die alles wegvaagt, smelt, smelt, smelt, smelt.

Beeldjes van kleine mensen glijden op het ijs,

Ze bogen zich voorover alsof ze op het punt stonden te verdwijnen.

Twee ijzige handen verstrengeld, bevroor, niet om te breken,

Maar je kunt niet dichterbij kijken, vooral niet ademen.

Anders gaat alles verloren

Breekbaar ijs wordt vernietigd door mijn warmte.

Alles zal instorten en stromen, smelten,

Een warme stroom die alles wegvaagt, smelt, smelt, smelt, smelt.