Нищая - Валерия, Russian National Orchestra

Зима, метель и в крупных хлопьях при сильном ветре снег валит.

У входа в храм одна, в лохмотьях старушка нищая стоит...

И, подаяния ожидая, она все тут с клюкой своей,

И летом, и зимой босая... подайте Христа ради ей!

Подайте Христа ради ей!

Сказать ли вам, старушка эта как двадцать лет тому жила.

Она была мечтой поэта и слава ей венок плела.

Когда она на сцене пела Париж в восторге был от ней.

Она соперниц не имела...подайте Христа ради ей!

Подайте Христа ради ей!

Бывало после представления ей от толпы проезда нет.

И молодежь от восхищения гремела "Браво" ей вослед.

Какими пышными хвалами кадил ей круг ее гостей -

При счастье все дружатся с нами, при горе нету тех друзей... При горе нету тех друзей...

Святая воля провидения... Артистка сделалась больна,

Лишилась голоса и зрения и бродит по миру одна.

Бывало, нищий не боится прийти за милостыней к ней,

Она ж у вас просить стыдится...подайте Христа ради ей!

Подайте Христа ради ей!

Winter, sneeuwstorm en in grote vlokken met een sterke wind, sneeuw valt.

Bij de ingang van de tempel staat alleen, in lompen, een oude bedelaarsvrouw...

En wachtend op een aalmoes, is ze daar allemaal met haar stok,

Op blote voeten zowel in de zomer als in de winter ... geef Christus omwille van haar!

Geef Christus omwille van haar!

Moet ik je zeggen, deze oude vrouw leefde als twintig jaar geleden.

Ze was de droom van een dichter en haar glorie weefde een krans.

Toen ze op het podium zong, was Paris dolblij met haar.

Ze had geen rivalen... geef Christus omwille van haar!

Geef Christus omwille van haar!

Het gebeurde na de presentatie aan haar uit de menigte dat er geen sprake was van.

En de jeugd van bewondering donderde "Bravo" achter haar aan.

Met wat voor een schitterende lof berispte de kring van haar gasten haar -

In geluk is iedereen bevriend met ons; in verdriet zijn die vrienden er niet... In verdriet zijn die vrienden er niet...

De heilige wil van de Voorzienigheid... De actrice werd ziek,

Ze verloor haar stem en gezichtsvermogen en dwaalt alleen door de wereld.

Vroeger was een bedelaar niet bang om bij haar te komen voor een aalmoes,

Wel, ze schaamt zich om je te vragen... geef Christus omwille van haar!

Geef Christus omwille van haar!