May 24 - Trophy Eyes

In a small town,

Where the old screen door on the corner store,

Always smelt like grease.

We were fucking around and wasting days,

In the middle of the street.

There lied my innocence,

It was take from me,

The day the needle met your arm.

You swore to me,

I would never see you die,

Saving my meals,

To make sure that you eat at night.

I’ll wait for you to call and say,

Things were just as fucked as I remember,

But it wasn’t up to us to change.

If someone could have listened,

Maybe we’d have crossed their minds,

And I could un-see everything and feel responsible for,

My own life.

No you checked out,

Told yourself it’s not your fault.

Running from the ghost of the days,

That you left us with.

And Lately,

I guess that’s fine,

no one we knew took their lives,

Revenge is fucking tasteless.

But an eye will always cost an eye.

I’m taking responsibility,

For everything I did,

'Cause no one made me do that shit.

The hard part is coming to terms,

With everything I’ve seen,

And that ain’t easy.

I’ll wait for you to call and say,

Things were just as fucked as I remember,

But it wasn’t up to us to change.

If someone could have listened,

Maybe we’d have crossed their minds,

And I could un-see everything and feel responsible for,

My own life.

The hard part is coming to terms,

With everything I’ve seen,

And that ain’t easy.

And I guess that’s fine,

Nobody took their lives,

Revenge is tasteless,

But an eye will always cost an eye.

I still feel so fucking lost,

When I hear Blink on the radio.

So fucking lost,

So lost.

I still feel so fucking lost,

When I hear blink on the radio.

So fucking lost, So lost.

The hard part is coming to terms,

With everything I’ve seen,

And that ain’t easy

In een klein stadje,

Waar de oude hordeur in de winkel op de hoek,

Rook altijd naar vet.

We waren aan het dollen en verspilden dagen,

Midden op straat.

Daar lag mijn onschuld,

Het was van mij,

De dag dat de naald je arm ontmoette.

Je hebt me gezworen,

Ik zou je nooit zien sterven,

Mijn maaltijden bewaren,

Om ervoor te zorgen dat je 's avonds eet.

Ik wacht tot je belt en zegt:

De dingen waren net zo verdomd als ik me herinner,

Maar het was niet aan ons om te veranderen.

Als iemand had kunnen luisteren,

Misschien waren we in hun gedachten opgekomen,

En ik kon alles ongedaan maken en me verantwoordelijk voelen voor,

Mijn eigen leven.

Nee, je hebt uitgecheckt,

Zeg tegen jezelf dat het niet jouw schuld is.

Op de vlucht voor de geest van de dagen,

waarmee je ons hebt achtergelaten.

En de laatste tijd,

Ik denk dat dat goed is,

niemand die we kenden nam hun leven,

Wraak is verdomd smakeloos.

Maar een oog kost altijd een oog.

Ik neem verantwoordelijkheid,

Voor alles wat ik deed,

Omdat niemand me die shit heeft laten doen.

Het moeilijkste is om in het reine te komen,

Met alles wat ik heb gezien,

En dat is niet gemakkelijk.

Ik wacht tot je belt en zegt:

De dingen waren net zo verdomd als ik me herinner,

Maar het was niet aan ons om te veranderen.

Als iemand had kunnen luisteren,

Misschien waren we in hun gedachten opgekomen,

En ik kon alles ongedaan maken en me verantwoordelijk voelen voor,

Mijn eigen leven.

Het moeilijkste is om in het reine te komen,

Met alles wat ik heb gezien,

En dat is niet gemakkelijk.

En ik denk dat dat prima is,

Niemand nam het leven,

Wraak is smakeloos,

Maar een oog kost altijd een oog.

Ik voel me nog steeds zo verdomd verloren,

Als ik Blink op de radio hoor.

Zo verdomme verloren,

Zo verloren.

Ik voel me nog steeds zo verdomd verloren,

Als ik op de radio hoor knipperen.

Zo verdomme verloren, zo verloren.

Het moeilijkste is om in het reine te komen,

Met alles wat ik heb gezien,

En dat is niet makkelijk