Выпады - Trilogy Soldiers

Открытого выхода нет, имения опечатаны,

Так и не начат поиск собственного взгляда,

Баррикадами обставлены возможные пути к бегству,

Под плетью три ушедшие с детства.

Не убеждай в обратном, не вопи мне о свободе,

Непоколебимый люд, а ты не вправе назваться народом.

Я в свои годы трезво вижу ситуацию,

И это собственная прихоть в ней же оставаться.

Я нуждаюсь в вашей тупости, нуждаюсь в этой острой боли,

Как волк в неволе жаждет свежей теплой крови.

Эти мысли считаны с клочка бумаги смятого —

Протест всему тому, во что вы верите так свято.

Торговля свободой, раздача умов,

Утрата облика, зависимость от левых оков —

Такого ваше содержание, мое же призвание —

Достучаться к вам дабы всего лишь поделиться знаниями.

Там где нет выхода только выпады

В сторону твоей свободы ради выгоды,

Ищи ответы, делай выводы

Для кого ты человек, а для кого всего лишь выродок.

Эти отпечатки пальцев ежедневным калейдоскопом,

В нем единицы наверх, а сотни вниз скопом,

Здесь главная преграда боль и страх личные,

А эгоизм и наглость современные рамки приличия.

Люди осколки, якобы, цветных разбитых стекол,

В пространстве вариантов я с ними около.

Пока кто-то лицом в подушку прячет слезы

Я хлопаю дверями пока еще не поздно.

Не складно верить себе при таких раскладах,

Мой личный выбор меня опрокинет и ладно,

Зато теперь в прок интуиции и чувствам,

Своя же собственная боль еще одно напутствие.

Очередные выпады судьбы и новый этап,

Вроде бегут часы, но снова что-то не так,

За жалостью страх, за болью пережитки прошлого,

Верю судьба эту игру играет ненарочно.

Там где нет выхода только выпады

В сторону твоей свободы ради выгоды,

Ищи ответы, делай выводы

Для кого ты человек, а для кого всего лишь выродок.

Er is geen open uitgang, de landgoederen zijn verzegeld,

De zoektocht naar een eigen visie is dus nog niet begonnen,

Barricades omzoomden mogelijke vluchtroutes

Onder de zweep zijn er drie die al sinds hun kindertijd vertrokken zijn.

Overtuig me niet van het tegendeel, roep me niet om vrijheid

Onwrikbare mensen, en je hebt niet het recht om een ​​volk genoemd te worden.

Op mijn leeftijd zie ik de situatie nuchter,

En het is je eigen bevlieging om erin te blijven.

Ik heb je domheid nodig, ik heb deze scherpe pijn nodig

Zoals een wolf in gevangenschap verlangt naar vers warm bloed.

Deze gedachten worden voorgelezen van een verfrommeld stuk papier -

Protest tegen alles dat je zo heilig gelooft.

Vrijheid verhandelen, geesten weggeven

Verlies van uiterlijk, afhankelijkheid van de linker schakels -

Dit is jouw inhoud, mijn roeping -

Neem contact met je op om kennis te delen.

Waar geen uitweg is, alleen aanvallen

Op weg naar uw vrijheid voor winst

Zoek naar antwoorden, trek conclusies

Voor wie je een man bent, en voor wie je gewoon een nerd bent.

Deze vingerafdrukken zijn een dagelijkse caleidoscoop

Het heeft eenheden boven, en honderden beneden in een menigte,

Hier is de belangrijkste barrière persoonlijke pijn en angst,

En egoïsme en arrogantie zijn de moderne grenzen van fatsoen.

Mensen zijn fragmenten van zogenaamd gekleurd gebroken glas,

In de ruimte van opties ben ik met hen in de buurt.

Terwijl iemands gezicht in het kussen tranen verbergt

Ik sla deuren dicht voordat het te laat is.

Het is niet moeilijk om in dergelijke scenario's in jezelf te geloven,

Mijn persoonlijke keuze zal me omverwerpen en oké,

Maar nu in het gebruik van intuïtie en gevoelens,

Je eigen pijn is een ander afscheidswoord.

De volgende aanvallen van het lot en een nieuwe fase,

Het lijkt alsof de uren lopen, maar weer is er iets mis,

Voor medelijden, angst, voor pijn, overblijfselen uit het verleden,

Ik geloof dat het lot dit spel per ongeluk speelt.

Waar geen uitweg is, alleen aanvallen

Op weg naar uw vrijheid voor winst

Zoek naar antwoorden, trek conclusies

Voor wie je een man bent, en voor wie je gewoon een nerd bent.