Лабиринты - Trilogy Soldiers

В ожидании кары небесной

Моя карма не треснет.

Изоляция праведных в этой камере тесной.

Камни как вес брони, период полураспада.

Как умудрились они через перила не падать?

Этот парад планет не в твою пользу.

Раз уж не умеешь летать, то остается только ползать.

Вопросы на I-Pod залить:

Кто там у края Земли, и что под зарыто?

Тайны Империи Зла.

Им передан знак.

Значит ответы развеяны, но стоит искать.

Стоит сильнее стать!

Апелляция к Богу:

Скажи, правильно ли опираться на догмы?

Операция сложная, речи запутаны,

Но легче путь пройти с тем, кто за пультом мира.

Мириады звезд - мотивация думать.

До Рая шаг всего, но миллиарды в аду ведь.

Скажи отец, для кого эти повести,

Если поезд ушел?

Бесконечные поиски.

Боязно ведь, оказаться слабым.

В этом бурном потоке без весла плыть.

Стальными челюстями позвонки пережаты.

По звонку отчаливать, пора прогонять провожатых.

Вес печали списать на случайность ошибки эфира…

А пробудившись залиться чифиром.

«Кому?»

и «Зачем?», «Почему?»

и «Куда?», как обычно.

Ложь в аналоге и нынче в привычном двоичном.

О стену кирпич лови эффектом бумеранга.

На личности не перейти в пределах своего же ранга.

Ни те в ответе и ни те зализывают раны.

Ни те на нарах и ни те уходят рано.

Детей хоронит мама, вены режут приближенные -

Происки Дьявола или судьба прокаженная?!

Поэтому вопросы устремились выше!

Услышит, если есть Он, а нет – хоть заполнится ниша.

Трижды «Аминь», и кто-то душу начал реставрировать.

Билет заказан, не забудь прокомпостировать.

Уверенный шаг вперед перед бездной познаний.

Знамя наперевес, в дорогу без опозданий.

Кто указатели ставил в лабиринтах этих,

За периметром стен, где алгоритм в ответах?!

Пламя горит во тьме, парадоксы оставь!

Истины нет в вине, пора бы взрослыми стать.

Вопрос порохом в бочке, фитиль - восприятие.

И рас уж есть фитиль, стоит взорвать её.

С азартом плавить лед раскаленной сталью.

Кто-то увязнет по горло, раз колоду сдали.

Куда ведет колея?

Довелось пути менять!

По лабиринтам времени ходить мне вечно,

Решать с теми ли я, и нужен ли им путь мой млечный.

Бесчеловечным быть в вопросах самоконтроля!

Рубить с плеча все, что несносные играет роли.

Нолики вместо крестиков, галочки вместо прочерков.

Другие пути в улочки судьбы заводят ночью.

Все настолько точно, размерено и продумано!..

Вроде дорог немерено, при этом шарюсь в тупую.

В лабиринтах сознания вечные пробки,

В повороты понимание стало входить неловко.

Нету гарантий, что вернусь нормальным человеком,

Что на вопросы формальные не отвечу бегом.

Хотя куда бежать, когда вокруг заборы и стены,

И эти строки вдруг не разорвут чьи-то схемы.

«Скажется – сбудется» – вариант не для этого мира,

Когда коробка на плечах, лабиринт и квартира.

In afwachting van de hemelse straf

Mijn karma zal niet barsten.

Het isolement van de rechtvaardigen in deze cel is smal.

Stenen als pantsergewicht, halfwaardetijd.

Hoe slaagden ze erin om niet over de reling te vallen?

Deze uitlijning van planeten is niet in jouw voordeel.

Omdat je niet kunt vliegen, hoef je alleen maar te kruipen.

Vragen over I-Pod Pour:

Wie is daar aan de rand van de aarde, en wat ligt er onder begraven?

Geheimen van het boze rijk.

Ze gaven een teken.

Dus de antwoorden zijn verdreven, maar het zoeken waard.

Het is de moeite waard om sterker te worden!

Doe een beroep op God:

Vertel me eens, is het juist om op dogma's te vertrouwen?

De operatie is ingewikkeld, de toespraken zijn verward,

Maar het is gemakkelijker om de weg te gaan met degenen die de wereld onder controle hebben.

Ontelbare sterren - motivatie om na te denken.

Alles is een stap naar de hemel, maar miljarden zijn in de hel.

Vertel vader, voor wie deze verhalen,

Als de trein is vertrokken?

Eindeloos zoeken.

Het is eng om zwak te zijn.

In deze onstuimige stroom zonder roeispaan te zwemmen.

De wervels worden vastgeklemd met stalen kaken.

Op een oproep om te vertrekken, is het tijd om de begeleiders weg te rijden.

Het gewicht van verdriet kan worden toegeschreven aan de toevallige fout van de ether ...

En als je wakker wordt, vul jezelf dan met chifir.

"Aan wie?"

en "Waarom?", "Waarom?"

en "Waar?", zoals gewoonlijk.

Ligt in analoog en nu in het gebruikelijke binaire.

Vang een bakstenen muur met een boemerangeffect.

Je kunt niet persoonlijk worden binnen je eigen rang.

Noch die in het antwoord en noch hun wonden likken.

Geen van beiden ligt op het stapelbed en geen van beiden gaat vroeg weg.

Moeder begraaft kinderen, dichte aderen worden doorgesneden -

De machinaties van de duivel of het lot van een melaatse?!

Daarom haastten de vragen zich hoger!

Hij zal horen, als Hij er is, maar niet - in ieder geval zal de nis worden gevuld.

Driemaal "Amen", en iemand begon de ziel te herstellen.

Ticket geboekt, vergeet niet te valideren.

Een zelfverzekerde stap voorwaarts voor de afgrond van kennis.

Banner in de aanslag, zonder oponthoud op weg.

Wie zette tekens in deze labyrinten,

Voorbij de omtrek van de muren, waar is het algoritme in de antwoorden?!

De vlam brandt in de duisternis, verlaat de paradoxen!

Er is geen waarheid in wijn, het is tijd om volwassen te worden.

De vraag is buskruit in een ton, de pit is perceptie.

En de race heeft al een pit, het is de moeite waard om hem op te blazen.

Met passie ijs smelten met heet staal.

Iemand zal bij de keel verzanden, zodra het kaartspel is gedeeld.

Waar leidt het spoor naartoe?

Ik moest van manier veranderen!

Door de labyrinten van de tijd loop ik voor altijd,

Beslis of ik bij die ben, en of ze mijn melkweg nodig hebben.

Onmenselijk zijn op het gebied van zelfbeheersing!

Hak van de schouder alles wat ondraaglijk speelt een rol.

Nullen in plaats van kruisjes, vinkjes in plaats van streepjes.

Andere paden naar de straten van het lot leiden 's nachts.

Alles is zo precies, afgemeten en doordacht! ..

Het lijkt alsof de wegen ongemeten zijn, terwijl ik op een stomme plek rondsnuffel.

In de labyrinten van bewustzijn, eeuwige files,

Begrip begon onhandig in bochten te gaan.

Er is geen garantie dat ik terugkom als een normaal persoon,

Dat ik geen formele vragen beantwoord door te rennen.

Hoewel waar te rennen als er hekken en muren in de buurt zijn,

En deze regels zullen niet plotseling iemands schema's doorbreken.

"Het zal uitkomen - het zal uitkomen" - een optie die niet voor deze wereld is,

Als de doos op de schouders staat, het labyrint en het appartement.