Моя Трилогия - Trilogy Soldiers

Это моя трилогия —

Бесконечно бьющаяся цепь душевных патологий.

С мыслями о Боге, о любви, о разуме и о свободе.

В порочном городе, где кто-то едок, а кто-то колбаса на бутерброде.

В мусоропроводе кто-то так же ищет поводы без резких доводов.

В войне за территории с ресурсами и нефтепроводом,

А головы, что помоложе, дуют голодом.

Все как и прежде под крутым наклоном,

Клоуны танцуют на могилах предков по шаблону.

И всем нужны герои чтобы гордится,

А потом кидать камнями в их запачканные кровью лица.

И не укрыться от града разочарований.

Розовые стекла больше не вернуть в эту оправу.

Все правы и у всех есть свои правила:

Кому-то нужен рай, кому-то что-нибудь — чтобы поправило.

Навалом ужасов и валева.

Уже как фон по скоростным каналам

Твой малыш дрожит под одеялом.

Водой талой молодая сила смоет ложь диктаторов

Переписав свое — Вчера, Сегодня, Завтра

Это моя трилогия —

Моя тропа, где сложно разглядеть лучи в конце дороги

Свой Бог, мотивация, методы, цели

Осознание себя частицей единого целого.

Вчера, в тонах максимализма, шел ко дну,

Рвал глотку, выжигал клетки своей проекции,

Из черно-белого выудил розовый резус.

Неопознанным, резко так будто чужим голосом.

В трескатах черепа дал неизбежный сбой.

Навал треша (tresh) был обезврежен, изменив настрой.

Перепрошить себя возможно каждому,

Возможно утолить жажду реальностью испив ее однажды.

Строить бумажный дом сегодня у подножья вулкана —

Так же глупо как растить детей у экрана.

Война идет и нет времени ждать как ляжет карта

Я переписываю вновь свое — Вчера, Сегодня, Завтра.

Это мои три постулата,

Что дают покой и веру в завтрашний день,

В душе высекают огонь будто кремень.

Все что не тлеет ни на грамм в эпоху тепла и холода.

Дороже золота — что маяком ведет по темному городу,

Где дороги души разбиты пустотою

И новые, ровные уже не так просто строить.

День за днем расставляя приоритеты по полкам

И вновь все составляющие разбивать на осколки.

Не так то просто принимать ложь во имя правды

Когда живешь только сегодня и никак не завтра.

Одержим мыслью хранить то что имею

Чтобы цель никогда не оставалась идеей.

В голове изгоя потерявшего смысл,

Бредущего на ощупь средь горячих ориентиров жизни.

Словом «боль» не напугать путника на дороге

Пока внутри дружбы творчества любви трилогия.

Вера, Надежда, Любовь.

Подобно эквалайзеру колеблет душу.

Глушит неверие, страх и равнодушие.

А чей то бесконечный разум материальным сужен,

Чья-то трилогия — лишь завтрак, обед, ужин.

Им нужен твой сон — мыслью зашоренный диапазон.

Но есть резон — в резонансе взглядов наших в унисон.

Кто-то пробуждается кто-то разбужен.

Слышит разум, слушают уши.

Трехминутный стереопоток-

Моя трилогия.

Поступки панорамой.

С крайностями в амплитуде.

В сути,

В основе отношений всех любовь и фобия,

И в жестокости животных — превосходят люди.

Было, есть, будет.

Регулируется настоящим нисходящим эхом жизни, что сидим за партой мы,

Показ закрытый без проекций и кинотеатров.

3D времени фильм: Вчера-Сегодня-Завтра.

Dit is mijn trilogie

Een eindeloos kloppende keten van mentale pathologieën.

Met gedachten over God, over liefde, over rede en over vrijheid.

In een gemene stad, waar iemand een eter is, en iemand een worst op een broodje.

In de vuilstortkoker zoekt iemand ook naar redenen zonder harde argumenten.

In een oorlog om gebieden met hulpbronnen en een oliepijpleiding,

En de jongere hoofden blazen van de honger.

Alles is als voorheen op een steile helling,

Clowns dansen in een patroon op de graven van hun voorouders.

En iedereen heeft helden nodig om trots te zijn,

En dan stenen naar hun met bloed bevlekte gezichten gooien.

En verschuil je niet voor de regen van teleurstellingen.

Roze brillen kunnen niet meer op dit montuur worden geretourneerd.

Iedereen heeft gelijk en iedereen heeft zijn eigen regels:

Iemand heeft de hemel nodig, iemand heeft iets nodig om het te repareren.

Bulk van verschrikkingen en Valeva.

Al als achtergrond op snelle kanalen

Je baby trilt onder de dekens.

Gesmolten water zal de leugens van de dictators wegspoelen

Mijn eigen herschrijven - Gisteren, vandaag, morgen

Dit is mijn trilogie

Mijn pad, waar het moeilijk is om de stralen aan het einde van de weg te zien

Eigen God, motivatie, methoden, doelen

Bewustwording van jezelf als een deel van een enkel geheel.

Gisteren, in de tonen van maximalisme, ging naar de bodem,

Ik scheurde mijn keel, verbrandde de cellen van mijn projectie,

Rhesus roze gevist uit zwart-wit.

Ongeïdentificeerd, scherp alsof de stem van iemand anders.

In de scheuren van de schedel gaf een onvermijdelijke mislukking.

Het grootste deel van het afval (dors) is geneutraliseerd, waardoor de stemming is veranderd.

Het is voor iedereen mogelijk om zichzelf te reflashen,

Het is mogelijk om je dorst te lessen met de realiteit door het een keer te drinken.

Om vandaag een papieren huis te bouwen aan de voet van de vulkaan -

Net zo dom als kinderen opvoeden voor een scherm.

De oorlog is begonnen en er is geen tijd om te wachten tot de kaart valt

Ik herschrijf de mijne opnieuw - gisteren, vandaag, morgen.

Dit zijn mijn drie postulaten,

Wat geeft vrede en vertrouwen in morgen,

Vuur wordt als vuursteen in de ziel geslagen.

Alles wat in het tijdperk van hitte en kou geen gram smeult.

Duurder dan goud - dat als een baken door een donkere stad leidt,

Waar de wegen van de ziel gebroken zijn door leegte

En nieuwe, zelfs exemplaren zijn niet meer zo eenvoudig te bouwen.

Dag na dag, prioriteit geven aan de schappen

En nogmaals, breek alle componenten in fragmenten.

Het is niet zo gemakkelijk om leugens in naam van de waarheid te accepteren

Als je alleen vandaag leeft en niet morgen.

Geobsedeerd door de gedachte om te houden wat ik heb

Zodat het doel nooit een idee blijft.

In het hoofd van een verschoppeling die zijn betekenis heeft verloren,

Op aanraking dwalen tussen de hete oriëntatiepunten van het leven.

Het woord "pijn" schrikt een reiziger op de weg niet af

Tot nu toe, binnen vriendschap, creativiteit, liefdestrilogie.

Geloof hoop liefde.

Zoals een equalizer de ziel schudt.

Stilt ongeloof, angst en onverschilligheid.

En iemands oneindige geest wordt vernauwd door het materiële,

Iemands trilogie is gewoon ontbijt, lunch, diner.

Ze hebben je slaap nodig - een verblind bereik door gedachten.

Maar er is een reden - in de resonantie van onze standpunten in harmonie.

Iemand wordt wakker iemand wordt wakker.

De geest hoort, de oren luisteren.

3 minuten stereostream

Mijn trilogie.

Handelingen panorama.

Met extremen in amplitude.

In essentie,

In het hart van alle relaties is liefde en fobie,

En in de wreedheid van dieren zijn mensen superieur.

Was, is, zal zijn.

Gereguleerd door de echte neerdalende echo van het leven dat we aan het bureau zitten,

De vertoning is gesloten zonder projecties en bioscopen.

3D Time Movie: Gisteren-Vandaag-Morgen.