Zabluda - Tony Cetinski, Zeljko Joksimovic

Mesec je u znaku škorpije, to je njeno vreme

Sve su posle bile kopije, bezbojne i neme

Kada zamislim njen lik, na tren pretrnem

U pogledima trazim obrise, koji na nju liče

Glavom protiv Srca borim se, al' na kraju priče

Srce proda stari trik, pa se otrgne

I odlutam, putevima nekih davnih dana

To Magija je bila, naborana svila

Na njenim grudima

A ljudima

Skrivam se i ne pričam o tom

Jer kako da im objasnim

Mada tuđa, Moja si

Još se hranim istom zabludom

Plesati je mogla zauvijek, tako drsko mlada

Dani su joj počinjali tek, kada sumrak vlada

I tišina nađe Put, u Noći Srebrne

Pa odlutam, na ta mjesta gdje je bila Moja

Al' jutra se prikradu, i odzmu svu nadu

Dok se budim ja

A ljudima

Skrivam se i ne pričam o tom

Jer kako da im objasnim

Mada tuđa, Moja si

Još se hranim istom zabludom

Još se hranim istom zabludom

Mada tuđa, Moja si

Mada tuđa, Moja si

Svaki dan obojim tužnom notom

Svaki san ukrstim sa zivotom

I kad si tu i ludim ja

A ljudima

Skrivam se i ne pričam o tom

Jer kako da im objasnim

Mada tuđa, moja si

Još se hranim istom zabludom

Još se hranim istom zabludom

A ljudima

Skrivam se i ne pričam o tom

Kako da im objasnim

Mada tuđa, Moja si

Još se hranim istom zabludom

Još se hranim istom zabludom

Mada tuđa, Moja si

Još se hranim istom zabludom …

De maan staat in het teken Schorpioen, dat is zijn tijd

Het waren tenslotte kopieën, kleurloos en stil

Als ik me haar karakter voorstel, beef ik even

Ik zoek naar contouren in mijn ogen, die op haar lijken

Ik vecht met mijn hoofd tegen het Hart, maar aan het einde van het verhaal

Het hart verkoopt de oude truc, dus breekt het weg

En ik dwaal, de wegen van sommige oude dagen

Het was Magische, gerimpelde zijde

Op haar borst

En mensen

Ik verberg me en ik praat er niet over

Want hoe leg ik het ze uit?

Hoewel van iemand anders, ben je van mij

Ik voed me nog steeds met dezelfde waanvoorstelling

Ze zou voor altijd kunnen dansen, zo brutaal jong

Haar dagen begonnen pas toen de schemering regeerde

En stilte vindt de Weg, in de Nacht van Zilver

Dus ik dwaal naar die plaatsen waar de mijne was

Maar de ochtenden sluipen binnen en nemen alle hoop weg

Terwijl ik wakker word

En mensen

Ik verberg me en ik praat er niet over

Want hoe leg ik het ze uit?

Hoewel van iemand anders, ben je van mij

Ik voed me nog steeds met dezelfde waanvoorstelling

Ik voed me nog steeds met dezelfde waanvoorstelling

Hoewel van iemand anders, ben je van mij

Hoewel van iemand anders, ben je van mij

Ik schilder elke dag een droevige noot

Ik kruis elke droom met het leven

En als je daar bent, ben ik gek

En mensen

Ik verberg me en ik praat er niet over

Want hoe leg ik het ze uit?

Hoewel van iemand anders, ben je van mij

Ik voed me nog steeds met dezelfde waanvoorstelling

Ik voed me nog steeds met dezelfde waanvoorstelling

En mensen

Ik verberg me en ik praat er niet over

Hoe ze uit te leggen?

Hoewel van iemand anders, ben je van mij

Ik voed me nog steeds met dezelfde waanvoorstelling

Ik voed me nog steeds met dezelfde waanvoorstelling

Hoewel van iemand anders, ben je van mij

Ik voed me nog steeds met dezelfde waanvoorstelling...