Спасибо - Тимур Родригез, Григорий Лепс

Я так хочу все успеть,

Но только вряд ли смогу,

Ведь все твердят мне -

Эта жизнь коротка.

Не знаю точно ли есть

Кто-то там наверху,

Кто наблюдает за мной

Сквозь облака.

Может не стоит спешить,

Я до всего дойду сам,

А просто-напросто жить

Без всяких против и за

Важней всего,

Что ты здесь.

Я поднимаю глаза

И, в твои глядя,

Понимаю

Всё, что должен сказать.

За миллионы шансов на выбор,

За счастье, что ни с чем не сравнимо,

За все, что так безумно красиво

Спасибо, спасибо.

Над нами небо цвета индиго,

Не отпускай меня (don't let me go).

Твои пути неисповедимы.

Спасибо, спасибо, спасибо.

Ему б отвлечься от дел,

Он явно тоже устал,

Но я бы вряд ли смог его заменить.

Может быть что-нибудь спел,

Ну, а потом рассказал

О своих планах, чтоб его рассмешить.

Пора спуститься с небес

К тебе, в привычную жизнь,

Где даже все семь чудес

С тобой одной не сравнить.

И каждый прожитый день

В сердце с любовью храня,

Я точно знаю, он есть,

Когда смотрю на тебя.

За миллионы шансов на выбор,

За счастье, что ни с чем не сравнимо,

За все, что так безумно красиво

Спасибо, спасибо.

Над нами небо цвета индиго,

Не отпускай меня (don't let me go).

Твои пути неисповедимы.

Спасибо, спасибо, спасибо.

Может не стоит спешить,

Ведь он подскажет мне сам,

Что значит правильно жить,

Без всяких против и за.

Во что б не верил,

Ты помни: все под небом одним.

Каждый проходит свой путь,

Чтоб после встретиться с ним.

За миллионы шансов на выбор,

За счастье, что ни с чем не сравнимо,

За все, что так безумно красиво,

Спасибо, спасибо.

Над нами небо цвета индиго,

Не отпускай меня (don't let me go).

Твои пути неисповедимы.

Спасибо, спасибо, спасибо.

Спасибо

Спасибо

Спасибо

Ik wil zo graag alles doen

Maar ik kan bijna niet

Per slot van rekening vertelt iedereen me -

Dit leven is kort.

Ik weet niet of die er is

Iemand daarboven

Wie kijkt naar mij

Door de wolken

Haast je misschien niet

Ik ga alles zelf doen

En gewoon om te leven

Zonder tegen en voor

Het belangrijkste is,

Wat ben jij hier.

Ik hef mijn ogen op

En in de jouwe kijken

Begrijpen

Alles wat ik te zeggen heb.

Voor een miljoen kansen om te kiezen

Voor geluk, dat met niets te vergelijken is,

Voor alles wat zo waanzinnig mooi is

Bedankt.

Boven ons is een indigo hemel,

Laat me niet gaan (laat me niet gaan).

Uw wegen zijn ondoorgrondelijk.

Dankje, dankje, dankje.

Hij zou afgeleid zijn van zaken,

Hij is duidelijk ook moe.

Maar ik zou hem niet kunnen vervangen.

Misschien iets gezongen

Nou, toen vertelde hij

Over mijn plannen om hem aan het lachen te maken.

Het is tijd om uit de hemel te komen

Aan jou, aan je gewone leven,

Waar zelfs alle zeven wonderen

Er is geen vergelijking met jou.

En elke dag die voorbijgaat

Met liefde in mijn hart bewaren,

Ik weet zeker dat hij het is

Als ik naar je kijk

Voor een miljoen kansen om te kiezen

Voor geluk, dat met niets te vergelijken is,

Voor alles wat zo waanzinnig mooi is

Bedankt.

Boven ons is een indigo hemel,

Laat me niet gaan (laat me niet gaan).

Uw wegen zijn ondoorgrondelijk.

Dankje, dankje, dankje.

Haast je misschien niet

Hij zal me tenslotte zelf vertellen,

Wat betekent het om goed te leven?

Zonder enige voor- en nadelen.

Wat je ook niet gelooft

U herinnert zich: alles is onder dezelfde hemel.

Iedereen bewandelt zijn eigen pad

Om hem later te ontmoeten.

Voor een miljoen kansen om te kiezen

Voor geluk, dat met niets te vergelijken is,

Voor alles wat zo waanzinnig mooi is,

Bedankt.

Boven ons is een indigo hemel,

Laat me niet gaan (laat me niet gaan).

Uw wegen zijn ondoorgrondelijk.

Dankje, dankje, dankje.

Bedankt

Bedankt

Bedankt