Demon Lover - Tim O'Brien

Well met, well met, my own true love

Well met, well met, cried he

I’ve just returned from the salt, salt sea

And it’s all for the sake of thee

I’ve come for the vows that you promised me

To be my partner in life

She said my vows you must forgive

For now I’m a wedded wife

Yes I have married a house carpenter

To him I’ve born two fine sons

For it’s seven long years since you sailed to the west

And I took you for dead and gone

If I was to leave my husband dear

And my two babies also

Just what have you to take me to

If with you I should now go

I have seven ships out upon the sea

And the eighth one that brought me to land

With four and twenty bold mariners

And music on every hand

It was then she went to her two little babes

She kissed them on cheek and on chin

Saying fare thee well my sweet little ones

I’ll never see you again

They had not sailed much more than a week

I know that it was not three

When altered grew his countinence

And a raging came over the sea

When they reached the shore again

On the far side of the sea

It was there she spied his cloven hoof

And wept most bitterly

Oh what is that mountain yon she cried

So dreary with ice and with snow

It is the mountain of hell he cried

Where you and I now will go

Goed ontmoet, goed ontmoet, mijn eigen ware liefde

Goed ontmoet, goed ontmoet, riep hij

Ik ben net terug van de zoute, zoute zee

En het is allemaal omwille van jou

Ik ben gekomen voor de geloften die je me hebt beloofd

Om mijn partner in het leven te zijn

Ze zei mijn geloften die je moet vergeven

Voor nu ben ik een getrouwde vrouw

Ja, ik ben getrouwd met een huistimmerman

Aan hem heb ik twee fijne zonen geboren

Want het is zeven lange jaren geleden dat je naar het westen zeilde

En ik hield je voor dood en weg

Als ik mijn man zou verlaten, schat

En mijn twee baby's ook

Waar moet je me naartoe brengen?

Als ik nu met jou moet gaan

Ik heb zeven schepen op zee

En de achtste die me naar het land bracht

Met vier en twintig gedurfde zeelieden

En muziek bij elke hand

Toen ging ze naar haar twee kleine babes

Ze kuste ze op hun wang en op hun kin

Ik zeg vaarwel mijn lieve kleintjes

Ik zal je nooit meer zien

Ze hadden niet veel meer dan een week gevaren

Ik weet dat het geen drie waren

Toen hij veranderde groeide zijn aangezicht

En een woede kwam over de zee

Toen ze de kust weer bereikten

Aan de andere kant van de zee

Daar zag ze zijn gespleten hoef

En weende het meest bitter

Oh wat is die berg die ze huilde?

Zo somber met ijs en met sneeuw

Het is de berg van de hel die hij huilde

Waar gaan jij en ik nu heen