Now That You're Not at #21 - The Murderburgers

Another night of fight or flight mode

Led me to the waterfront in Glasgow

Sympathetic police found me there in tears

And confiscated all my beers

I apologised and got the next train home

Where I filled up both sides of the paper

Folded it up, kept it for later

I meant every word that you never read

That got ripped up, thrown away instead

Hit reset and accepted that we’re done

And now that you’re not at #21

I’m not looking up for light

Or trying to track you down so I can say

«Girl, can you tell I’ve been running again?»

And nowadays I can think of better things to say

Than «girl, can you tell I’ve been running again?»

I’m out of breath, out of time, out of everything

Winter has long since been put to rest

And I can’t fault spring for trying its best

To make sure that it doesn’t hurt to stare at the sun

And to breathe colour into lifeless lungs

And teach me not to be afraid to smile

And to realise that everything is potentially worthwhile

Nog een nacht in de vecht- of vluchtmodus

Leidde me naar de waterkant in Glasgow

Sympathieke politie vond me daar in tranen

En al mijn bieren in beslag genomen

Ik verontschuldigde me en nam de volgende trein naar huis

Waar ik beide kanten van het papier opvulde

Opgevouwen, bewaard voor later

Ik meende elk woord dat je nooit leest

Dat werd verscheurd, in plaats daarvan weggegooid

Druk op reset en accepteerde dat we klaar zijn

En nu je niet op #21 bent

Ik ben niet op zoek naar licht

Of proberen je op te sporen zodat ik kan zeggen:

"Meisje, kun je zien dat ik weer aan het rennen ben?"

En tegenwoordig kan ik betere dingen bedenken om te zeggen

Dan "meisje, kun je zien dat ik weer aan het rennen ben?"

Ik ben buiten adem, heb geen tijd meer, heb geen zin in alles

De winter is allang tot rust gebracht

En ik kan de lente niet kwalijk nemen dat hij zijn best heeft gedaan

Om er zeker van te zijn dat het geen pijn doet om naar de zon te staren

En om kleur in levenloze longen te ademen

En leer me niet bang te zijn om te glimlachen

En om te beseffen dat alles mogelijk de moeite waard is